សារព័ត៌មាន នគរវត្ត តែងតែនាំមុខគេជានិច្ច
មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់មកពីសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) បាននិយាយ ថា ភាពមិនច្បាស់លាស់ផ្នែកនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានបង្ខំឱ្យវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងឱ្យសម្លឹងមើលប្រទេសផ្សេងទៀតដើម្បីបំពេញតម្រូវការផលិតផលដោយបង្ខំឱ្យរោងចក្រជាង៧០ត្រូវបិទទ្វារនិងទម្លាក់ចោលទាំងស្រុង នូវការបញ្ជាទិញ។
សារព័ត៌មាន Khmer Times បានរាយ ការណ៍ថា ថ្លែងនៅឯសន្និសីទសារព័ត៌មាន មុនពេលពិធីតាំងពិព័រណ៍វិស័យកាត់ដេរ និង វាយនភ័ណ្ឌអន្តរជាតិកម្ពុជាលើកទី៦ និងពិធីតាំងពិព័រណ៍វិស័យគ្រឿងយន្តនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃចន្ទ លោក លី តឹកហេង ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកប្រតិបត្តិរបស់សមាគម GMAC បានបង្ហាញនូវរូបភាពដ៏គួរឱ្យបារម្ភក្នុងរយៈពេល៨ខែដំបូង នៃឆ្នាំនេះ។
គាត់បាននិយាយថា “ខ្ញុំគិតថាស្ថានភាពនយោបាយបានជះឥទ្ធិពលដល់ធុរកិច្ច ទាំងអ្នកជំនួញ និងអ្នកវិនិយោគទុន។ នៅពេលដែលប្រទេសមួយគ្មានស្ថិរភាពផ្នែកនយោបាយ វាពិបាកក្នុងការធ្វើវិនិយោគ និងមានក្តីបារម្ភ ជាពិសេសពីអ្នកទិញ។ បញ្ហានយោបាយការធ្វើបាតុកម្មខុសច្បាប់ និងការប្រកួតប្រជែងពីបណ្តាប្រទេសនាំចេញស្បែកជើងនិងសម្លៀកបំពាក់ដទៃទៀតដូចជាប្រទេសវៀតណាម បង់ក្លា ដេស និងមីយ៉ាន់ម៉ាបានរារាំងអ្នកវិនិយោគទុនពីការវិនិយោគនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងបានធ្វើឱ្យអ្នកទិញស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការ បញ្ជាទិញផលិតផលពីប្រទេសកម្ពុជា”។
គាត់បានបន្ថែមថា រយៈពេល៨ខែដំបូង នៃឆ្នាំនេះរោងចក្រជាង៧០ត្រូវបានបិទទ្វារ ខណៈដែលរោងចក្រ២០ផ្សេងទៀតបានបើកទ្វា។ នេះក៏ដោយសារតែការបញ្ជា ទិញពីអ្នកទិញស្បែកជើង និងសម្លៀកបំពាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានធ្លាក់ចុះស្ទើរតែ ៣០ភាគរយដោយត្រូវបង្ខំមិនគ្រាន់តែឱ្យ បិទទ្វាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានកាត់បន្ថយម៉ោងធ្វើការរបស់កម្មករថែមទៀតផង។
លោក Akai Lin មកពីក្រុមហ៊ុន Chan Chao International ដែលជាអ្នករៀបចំពិធីតាំងពិព័រណ៌បានឱ្យដឹងថា ការធ្លាក់ចុះនៃការបញ្ជាទិញបានធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងវិស័យនេះ នាំឱ្យមានការធ្លាក់ចុះក្នុងការបញ្ជាទិញគ្រឿងម៉ាស៊ីនដែលត្រូវបានគេប្រើដើម្បីផលិតសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង។
គាត់បានព្រមានថា ក្នុងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំចុងក្រោយនេះតម្រូវការម៉ាស៊ីនក្នុងការផលិតមានភាពប្រសើរណាស់ ប៉ុន្តែឥឡូវ នេះវាកំពុងតែធ្លាក់ចុះដោយសារតែរោង ចក្របិទទ្វារដែលនាំឱ្យអ្នកទិញមួយចំនួន រង់ចាំមើលស្ថានភាពនយោបាយប្រសើរឡើងសិនមុនពេលមានការបញ្ជាទិញ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងពាណិជ្ជកម្មលោក ស្រី សឿង សុផារី បាននិយាយសម្រាលព័ត៌មាននេះដោយប្រាប់សារព័ត៌មាន Khmer Times ថា ការបិទរោងចក្រមិនមានន័យថា វិស័យនេះរងការគំរាមកំហែងនោះទេ។ លោកស្រីបានរិះគន់លើអសន្តិសុខសកលដែលនាំឱ្យមានការបិទទ្វានេះ ពោលគឺដោយសារតែការបោះឆ្នោតប្រធានាធិបតីនៅ សហរដ្ឋអាមេរិកនាពេលខាងមុខការធ្វើ ប្រជាមតិនាពេលថ្មីៗនេះនៅក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស និងព្រមទាំងតម្លៃអគ្គីសនីឡើងថ្លៃខ្ពស់ផងដែរ។
លោកស្រីបាននិយាយថា កម្ពុជាជា ប្រទេសតូចមួយដែលអាស្រ័យលើការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ ហើយរឿងបែបនេះត្រូវបានជះឥទ្ធិពលមកពីបញ្ហាខាងក្រៅ ខណៈដែលទីផ្សារនាំចេញរបស់យើងពឹងផ្អែកលើសហភាពអឺរ៉ុបនិងអាមេរិក។ ការបិទរោងចក្រប្រហែលបណ្តាលមកពីការផ្លាស់ប្តូរតម្រូវការនៅសហភាពអឺរ៉ុបនិង អាមេរិក។ រលកសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួនបានធ្វើឱ្យផលប៉ះពាល់មកលើប្រទេសកម្ពុជា។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះបានឱ្យដឹងទៀតថា ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនគ្រាន់តែផលប៉ះពាល់មកពីខាងក្រៅប្រទេសនោះ ទេ ប៉ុន្តែក៏នៅក្នុងស្រុកផងដែរដោយសារតែអ្នកវិនិយោគទុនកំពុងតែស្វែងរកប្រាក់ចំណូលជាមួយនឹងតម្លៃប្រតិបត្តិទាប។ ដូច្នេះប្រសិនបើតម្លៃប្រតិបត្តិនៅក្នុងប្រទេសដ៏ទៃទាបជាងប្រទេសកម្ពុជា ពួកគេអាចធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសទាំងនោះ។ យើងកំពុងតែមានបញ្ហាមួយស្តីពីតម្លៃពលកម្ម និងអគ្គីសនីដែលយើងត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន។
លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា វាឆាប់ពេក ដែលវិនិច្ឆ័យថា វិស័យនេះកំពុងមានបញ្ហា ខណៈដែលរោងចក្របិទទ្វារចំនួន៧០ចាំបាច់ត្រូវប្រៀបធៀបជាមួយនឹងរោងបើកទ្វារចំនួន២០ដែលប្រហែលជាធំជាងឬ សំខាន់ជាង៕ រ័ត្ន
