ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ហើយប្រាប់ប្អូនៗរបស់ខ្ញុំថា ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅបងដឹងពីរបៀបចាប់ក្តាមហើយ យើងមានរបស់ហូបហើយ អូនឯងលែងអត់ឃ្លានទៀតហើយ។ ខ្ញុំខិតខំនាំប្អូនៗដើររើសដៃជើងក្តាមរួចក៏ពប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំរហូតដល់ម្លប់ឈើមួយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ស្រួលណាស់។ខ្យល់បក់ល្វើយៗ នាំមកនូវក្លិនស្រូវប្រហើរជាប់ច្រមុះ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំឃើញ ក្មេងៗទាំងនោះទាញសំឡីចេញពីគូទដែកកេះយកមកដាក់ក្បែរបញ្ឆេះរបស់វា ហើយបង្កាត់ភ្លើងឡើង។ ខ្ញុំឃើញភ្លើងឆេះក៏ប្រញាប់យកក្តាមមកដុត តែក្មេងនោះហាមថា ឈប់សិន! ចាំភ្លើងឆេះខ្លាំងបន្តិចសិនជើងក្តាមអ្ហែងបោះចូលទៅ ចាំអញឱ្យបងប្អូនអ្ហែងស៊ីដែរ។និយាយរួចក្មេងនោះក៏លាចង្កេះខោទម្លាក់ក្តាមជាច្រើនចេញមក។ ក្មេងនោះបានយកក្តាមដាក់ដុតឡើងក្រហម ... Read More »
រឿងព្រេងនិទាន & ប្រវត្ដិសាស្រ្ដខ្មែរ
រឿង ៖ ពេលដែលម៉ែឃ្លាតទៅ (ត)
មេឃមិនទាន់ភ្លឺផង សំឡេងកញ្ចែបន្លឺឡើងយ៉ាងស្រួចកោះហៅប្រជាជនឲ្យទៅជួបជុំគ្នាដើម្បីចេញដំណើរ។ ម្ដាយឪពុករបស់ខ្ញុំប្រញាប់រៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅឲ្យទាន់ប្រជាជនដទៃទៀត។ ខ្ញុំឮឪពុករបស់ខ្ញុំនិយាយថា តោះឯងរួចរាល់ឬនៅ? ម្តាយរបស់ខ្ញុំក៏ហុចក្រមាឲ្យឪពុករបស់ខ្ញុំទុកគ្រាន់ជូតញើសហើយឆ្លើយតបថា រួចរាល់ហើយ។ ខ្ញុំក្រឡេកទៅខាងក្រៅ ឃើញមនុស្សច្រើនណាស់ដើរសំដៅទៅកន្លែងជួបជុំគ្នា ម្ដាយនិងឪពុករបស់ខ្ញុំ ហាក់មិនចង់ចាកចេញពីកូនៗទេ ជាពិសេសប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំដែលមានអាយុទើបតែមួយឆ្នាំជាង។ គាត់ចេះតែលួចមើលប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំដែលកំពុងតែដេកលក់។ ម៉ែទៅហើយមើលប្អូនឱ្យមែនទែនណាកូនណា ... Read More »
រឿង ៖ ពេលដែលម៉ែឃ្លាតទៅ (ត)
– ” យ៉ើ ! អា ១៧ មេសាពូកែនិយាយណាស់វើយ តោះយើងទៅ” កងឈ្លបនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ។ ខ្ញុំ ព្រមទាំងម្ដាយឪពុក និងប្អូនៗដោយមិនដែលជួបប្រទះនូវហេតុការណ៍បែបនេះ បាននាំគ្នាលួចមើលក៏ឃើញឈ្លបបីនាក់នោះយួរឆ្នាំងបាយនៅក្តៅៗ ហុយៗនៅឡើយ ... Read More »
រឿង÷ ពេលដែលម៉ែឃ្លាតទៅ! (ត)
ឡានរបស់ខ្ញុំរុលទៅមុខបានបន្តិច ស្រាប់តែឮសំឡេងកញ្ចែផ្លុំច្រេកៗបញ្ជាឲ្យរថយន្តចុះចតនៅលើវាលស្រែ ។ ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅឃើញសុទ្ធតែឡាន ម៉ូតូ កង់ច្រើនណាស់ចតតម្រៀបគ្នា។ ឪពុករបស់ខ្ញុំឈប់ឡានភ្លាមក៏រត់ទៅរកពូដែលមានរ៉ឺម៉កដើម្បីគិតគូរពីការរៀបចំដាក់សម្ភារៈ។ ខ្ញុំចុះពីលើឡានជាមួយម្ដាយរបស់ខ្ញុំហើយបានឃើញសកម្មភាពជ្រួលច្របល់ខុសពីធម្មតា។សំឡេងស្រែកយំរបស់កុមារតូចៗនៅក្រោមកម្ដៅថ្ងៃ សំឡេងស្រែកហៅរកគ្នាលាយឡំនឹងសំឡេងនិយាយរបស់មនុស្សដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់រកស្ដាប់អ្វីមិនឮ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញយ៉ាងរួសរាន់មកបើកទ្វារឡានដើម្បីរើយកអីវ៉ាន់ចេញទៅដាក់លើរ៉ឺម៉ក។ ឪពុករបស់ខ្ញុំនិយាយថា តោះឯងរៀបចំប្រញាប់ចេញទៅ អង្ករយើងផ្ញើជាមួយរ៉ឺម៉កអាសុខ។ចំណែករបស់របរដទៃទៀតយើងកាន់ខ្លួនយើងមើលរបស់ណាស្រាលៗឲ្យកូនជួយយកខ្លះទៅ ។ ... Read More »
រឿង÷ ពេលដែលម៉ែឃ្លាតទៅ!
ក្នុងខែមេសាឆ្នាំ 1975 ខ្ញុំមានអាយុ 8 ឆ្នាំ ខ្ញុំនៅចាំយ៉ាងច្បាស់ថាពេលនោះខ្ញុំកំពុងលេងផ្លុំភឿកនៅលើបង្កាន់ដៃសាលារៀនជាមួយមិត្តភក្តិប្រុសៗពីរបីនាក់ ចំណែកឯមិត្តភក្តិដទៃទៀត នាំគ្នាចុះទៅលេងនៅទីធ្លាមុខសាលារៀន។ ចូលដល់ក្នុងថ្នាក់ សំឡេងជជែកគ្នាពីការចេញលេងលាន់ឮកងរំពងរកស្ដាប់អ្វីមិនឮ ទាល់តែលោកគ្រូដើរចូលមកទើបសិស្សគ្រប់គ្នាស្ទុះក្រោកឈរព្រមៗគ្នាឮតែព្រឹបៗ ស្ងាត់មាត់ជ្រៀប។ លោកគ្រូឈានជើងដើរឡើងលើជើងទម្រពីមុខក្តារខៀនទើបឲ្យសិស្សអង្គុយតាមសម្រួល។ ... Read More »
រឿង បាយក្តាំង( តចប់)
មាហន បន្តនិយាយទៀតថាប៉ុន្តែមិត្តឯងធ្វើនេះក៏មិនសមដែរ។មនុស្សរាប់រយនាក់មិត្តឯងឲ្យទៅមនុស្សម្នាក់ឬពីរនាក់ ទង្វើនេះហៅថាបក្សពួកនិយម បើហូបមិនអស់ម៉េចមិនទុកឱ្យស្រមូហភាពវិញ? អ្នកផ្សេងសង្ស័យលើមិត្តឯងបែបនេះក៏ត្រូវម្យ៉ាងដែរ ព្រោះមិត្តឯងកំពុងធ្វើការនៅក្នុងរោងបាយដូចដែលពាក្យគេនិយាយថាមេមាន់ក្រាបលើជង្រុកស្រូវ គ្មាននរណាជឿថាវាមិនចឹកស្រូវនោះទេ។ មាហន ស្ងាត់មាត់លែងសួរដេញដល់ខ្ញុំមួយសន្ទុះ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាមាហន មិនងាយបោះបង់ចោលការសង្ស័យលើខ្ញុំឡើយ។បន្ទាប់មកមាហានយ៉ាងម៉េចចំពោះខ្ញុំថា ណ្ហើយ ខ្ញុំអត់ឱនឱ្យមិត្តម្ដងចុះ ប៉ុន្តែដាច់ខាតមិនឱ្យមានបាតុភាពលេចឮជាលើកទីពីរទៀតនោះទេ។ខ្ញុំដឹងហើយថាមិត្តឯង ... Read More »
រឿង បាយក្តាំង (តពីលេខមុន)
ក្រោយពីធ្វើជាអ្នកកាប់អុសមួយរយៈពេល ម៉ែភួង បានចាត់តាំងខ្ញុំឲ្យជួយធ្វើកិច្ចការជាច្រើនទៀតនៅក្នុងផ្ទះបាយ។ មិនយូរប៉ុន្មានខ្ញុំចេះដាំបាយបានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញដោយមានមិត្តនារីម៉ៅ ជួយបង្រៀនខ្ញុំ។ ម៉ែភួងពេញចិត្តនឹងការងារទាំងឡាយដែលខ្ញុំបានធ្វើឲ្យគាត់ណាស់ ជាពិសេសគឺការដាំបាយរបស់ខ្ញុំ។ក្រោយមកម៉ែភួងបានប្ដូរការងាររបស់ខ្ញុំពីអកនកកាប់អុសឲ្យមកជាអ្នកដាំបាយវិញម្ដង។ ឆ្លងកាត់ពេលវេលាជាច្រើនខែកន្លងក៏ទៅ មនោសញ្ចេតនារវាងខ្ញុំនិងម៉ែភួងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែស្និទ្ធស្នាល។ ទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំនិង ម៉ែភួង ពុំមែនជាទំនាក់ទំនងរវាងអ្នកគ្រប់គ្រងនិងកូនចៅក្រោមបង្គាប់ដូចពីមុនទៀតឡើយ។ វាគឺជាទំនាក់ទំនងប្រកបដោយក្តីអាណិតស្រឡាញ់និងភាពជឿទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។ ម៉ែភួង ... Read More »
រឿង បាយក្តាំង
តថភាពប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានកើតឡើងពីអតីតកាលក្នុងរបបខ្មែរក្រហមគឺយើងមិនអាចបំភ្លេចនឹងកែប្រែបានឡើយ។ ដូច្នេះដើម្បីទុកប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ជូរចត់ជាច្រើន ក្នុងរឿងជូរចត់ដ៏ច្រើនលើសលប់នោះ យើងសូមដកស្រង់ រឿងរ៉ាវទាំងឡាយដែលកើតមានក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ពិតៗ ជាក់ស្តែង ទុកជាចំណេះដឹង ក៏ដូចជាឲ្យមានការចងចាំមិនភ្លេចរបស់យុវជនជំនាន់ក្រោយ។ ដោយមានការអនុញ្ញាតពីមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា យើងសូមនាំរឿងរ៉ាវទាំងឡាយដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ រឿងរ៉ាវក្នុងភូមិនៅសម័យខ្មែរក្រហម (ច្រើនរឿង)មកចុះផ្សាយជូនមិត្តអ្នកអានបានតាមដានជាលំដាប់លំដោយដូចខាងក្រោម÷ ... Read More »
មានរឿងតំណាលថា មាននាគក្បាលប្រាំពីរមួយឈ្មោះថា “អនន្តៈ” បានខ្ជាក់នៅស៊ុតរបស់ខ្លួន ស៊ុតនោះក៏បានញាស់ចេញជា រូបរាង្គព្រះវិស្ណុ ព្រះវិស្ណុ
ភ្នំពេញ៖ បេីតាមលោក នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៍មាន នៅព្រឹកថ្ងៃទី២៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៤នេះថា យោងតាមប្រភពព័ត៌មានពីប្រភពហ្វេសប៊ុក លោក អោម តារា បានឱ្យដឹងថា មានរឿងតំណាលថា មាននាគក្បាលប្រាំពីរមួយឈ្មោះថា ... Read More »
គួរយល់ដឹងខ្លះៗអំពី (ព្រះវិស្ណុឬព្រះនារាយណ៍)
ភ្នំពេញ ៖ បើយោងតាមមន្ត្រីជំនាញ គ្រូបង្រៀន លោកតាអាចារ្យហើយក៏ធ្លាប់លើឡើងដោយប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តបាត់ដំបងកាលរៀបចំពិធីអភិសេក ព្រះវិស្ណុឬព្រះនារាយណ៍ នៅក្រុងបាត់ដំបងកន្លងទៅនៅរង្វង់មូលផ្លូវទៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ជាទីគោរពសក្ការ:បូជា តាមសាសនា ក៏ធ្លាប់ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានថា, ព្រះវិស្ណុឬព្រះនារាយណ៍ (LordVishnu) ឬ (LordNarayana) ជាអាទិទេពមួយអង្គក្នុងចំណោមអាទិទេពទាំងបីក្នុងព្រហ្មមញ្ញសាសនាឬហិណ្ឌូសាសនា។ ព្រះវិស្ណុជាព្រះការពារលោកកិយ៍ និងជាព្រះដែលបង្កើតព្រះព្រហ្មតាមរយៈទងផ្ចិតរបស់ព្រះអង្គ ... Read More »
សាវតាជំនឿរបស់ខ្មែរពីបុរាណដល់បច្ចុប្បន្ន (តពីលេខមុន)
(តពីលេខមុន) ៣. ជំនឿលើជួរដំបួរ (ព្រលឹង) ក្នុងវង្សត្រកូលនីមួយៗមានជួរជំបួរ២យ៉ាង៖ ជួរជំបួរខាងម្តាយ ឬល្បាក់សាខាងម្តាយ ឬអារក្សខាងម្តាយ ជួរជំបួរខាងឳពុក ឬល្បាក់ខាងឳពុក ឬអារក្សខាងឳពុក ខ្មែរបុរាណ កាលណាមានមនុស្សក្នុងគ្រួសារណាមួយឈឺ ហើយគ្រូទាយត្រូវត្រង់ជួរជំបួរខាងម្តាយ ឬឳពុកធ្វើគាត់តែងចាត់តាំងពិធីប្រគុំខ្មោច ... Read More »
ជំនឿប្រពៃណីក្នុងពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ-ភ្ជុំបិណ្ឌរបស់ខ្មែរ
ប្រពៃណីកាន់បិណ្ឌ-ភ្ជុំបិណ្ឌត្រូវបានគេដឹងថាប្រារព្ធធ្វើឡើងចាប់ពីថ្ងៃ១រោចរហូតដល់ថ្ងៃ១៥ រោច ខែភទ្របទ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ បិណ្ឌមានន័យថា ជាការប្រមូល ឬពូតឱ្យទៅជាដុំ ដូចជាបិណ្ឌបាត្រ គឺ អាហារដែលប្រមូលផ្ដុំដាក់ក្នុង បាត្រ។ ឯពាក្យភ្ជុំ គឺធ្វើឱ្យប្រជុំគ្នា ... Read More »
សាវតាជំនឿរបស់ខ្មែរពីបុរាណដល់បច្ចុប្បន្ន
តាំងពីបុរាណកាលយូរមកហើយ មនុស្សលោកតែងជួបប្រទះបាតុភូតធម្មជាតិផ្សេងៗដែលខ្លួនពុំអាចជម្នះបាន។បាតុភូតធម្មជាតិនេះធ្វើឲ្យមនុស្សមានការភ័យខ្លាច ចំពោះសន្តិសុខ ផ្ទាល់ខ្លួនសង្ស័យយ៉ាងនេះយ៉ាងនោះមិនចេះចប់។ ពួកគេទាំងអស់តែងមានការសង្ស័យ អំពីកម្លាំងក្រៅខ្លួនយ៉ាងខ្លាំងក្លា ដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានសេចក្តីសុខ ព្រមទាំងអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានមហន្តរាយថែមទៀតផង។ ពួកគេចាប់ផ្តើមមានជំនឿទៅលើកម្លាំងទាំងនោះរួចហើយកំណត់ឈ្មោះ និងបង្កើតជារូបរាងផ្សេងៗទៅតាមសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ។ កម្លាំងក្រៅខ្លួនទាំងនោះបានក្លាយទៅជាទៅរំពឹង និងរលឹក។ ដើម្បីបានសេចក្តីសុខសប្បាយ ពួកគេតែងធ្វើអំពើល្អ ... Read More »
ភ្នំឈើកាច់ដើមកំណើតប្រទេសកម្ពុជាក្នុងសម័យនគរភ្នំ
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ភ្នំឈើឈើកាច់ជាតំបន់រមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដ៏ស្រស់តត្រកាលមួយមិនអាចបំភ្លេចបាន ។ បើលោកអ្នកឈានជើងជាន់ទឹកដីខេត្តព្រៃវែងនោះនឹងសួរថាតើភ្នំឈើកាច់ស្ថិតនៅត្រង់ណា។ ការពិតភ្នំឈើកាច់ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលបង្កប់ដោយប្រវត្តិសាស្ត្រកំណើតកម្ពុជាមួយ។ វាជាកន្លែងដែលមានជាប់ពាក់ព័ន្ធទីកំណើតប្រទេសកម្ពុជាដំបូង ។ដើម្បីចង់រក្សាឈ្មោះប្រវត្តិសាស្ត្រកុំឲ្យសាបសូន្យនោះ ក្រសួងវប្បធម៌និងវិចិត្រសិល្បៈរួម នឹងមន្ទីរវប្បធម៌ស្រុកខេត្ត ពេលសង្កេតឃើញថា ភ្នំឈើកាច់ ស្ស្ថិតនៅស្រុកបាភ្នំ មានភ្នំ និងមានដើមឈើត្រឈឹងត្រឈៃគួរជាទីចាប់អារម្មណ៍របស់ភ្ញៀវជាតិ ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងទំនៀមពូនភ្នំស្រូវ
ពិធីពូនភ្នំស្រូវ គេច្រើនធ្វើនៅខែមាឃ-ផល្គុន ឬ ដើមខែចែត្រ គឺនៅពេលផុតរដូវច្រូតកាត់ ។ អ្នកស្រុក នាំគ្នាធ្វើពិធីនេះឡើង ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រឿងបម្រុងចតុប្បច្ច័យសម្រាប់ព្រះសង្ឃ គឺគេនាំគ្នាចំណាយផលដែលធ្វើបាននោះ ម្នាក់បន្តិចៗ ប្រមូលគ្នាយកទីវេរចំពោះព្រះសង្ឃ ។ ពិធីពូនភ្នំស្រូវនេះ ... Read More »
រឿងព្រេង ទាក់ទងនឹងពិធីសុំទឹកភ្លៀង
ទឹកភ្លៀង ជាវត្ថុធាតុមួយដ៏វិសេស ទោះបីរុក្ខជាតិ សត្វក្ដី មនុស្សក្ដី សឹងអាស្រ័យទឹកភ្លៀងដើម្បីរស់ទាំងអស់ ។ អស់រដូវប្រាំងទាំងមូល ដែលនាយឧទ្យាន ខំស្រោចស្រពដំណាំដោយទឹក តែការចម្រើនលូតលាស់ដំណាំនោះ មិនស្មើនឹងបានទឹកភ្លៀងស្រោចស្រពម្ដងទេ ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងពិធីសែនព្រះភូមិនៅរដូវធ្វើស្រែ
រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ នៅកន្លែងខ្លះក្នុងរដ្ឋកម្ពុជា តែកាលណាមានភ្លៀងធ្លាក់ជ្រាយដីល្មមចាប់ប្រកបរបរធ្វើស្រែហើយ គេច្រើនឃើញអ្នកស្រែធ្វើច្រម១ ដាក់បាយ សម្ល នំចំណី យកទៅដោតសែននៅក្នុងស្រែរបស់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យស្រូវបានផលច្រើន ហើយគេតែងហៅពិធីនេះថា “សែនព្រះភូមិ” ។ ទំនៀមសែនព្រះភូមិនេះ តាមការស្រាវជ្រាវនៃក្រុមទំនៀមទម្លាប់ឃើញថា មានទំនាក់ទំនងតាំងពីពុទ្ធសម័យមកដែរ ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងទំនៀមនៅពេលមានជំងឺឱ្យសែនព្រេនខ្មោចជីដូនជីតា
កាលនោះ មានព្រះមហាក្សត្រមួយអង្គ នៅនគរមិថិលា ដាក់រាជសម្បត្តិប្រគល់ឲ្យរាជបុត្រ ហើយចេញទៅបួសធ្វើជាតាបស នៅក្នុងព្រៃភ្នំម្នាក់ឯង ខំប្រព្រឹត្តសុចរិតទៀងត្រង់ក្នុងសីល ៦ យូរៗទៅ ក៏បានសម្រេចឈានលោកិយ មានអាយុវែង ១០.០០០ ឆ្នាំ, ពុកចង្កា ដុះចាក់កណ្ដាញ់ដូចឫសឫស្សី ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងទំនៀមលោកអភិធម្មនិងលោកមាតិកានៅពេលដង្ហែសព
មានរឿងនិទានថា ក្នុងអតីតសម័យព្រេងនាយ មានព្រះរាជាមួយអង្គ ទ្រង់សោយរាជ្យនៅនគរណោងស្នោ “ស្យាមប្រទេស” ព្រះរាជាអង្គនេះ ទ្រង់មានព្រះហ្ឫទ័យជ្រះថ្លានឹងព្រះពុទ្ធសាសនាយ៉ាងក្រៃលែង តែងធ្វើបុណ្យឲ្យទានជាអចិន្ត្រៃយ៍ ហើយទ្រង់មានព្រះទ័យរាប់អានស្និទ្ធស្នាល នឹងព្រះសង្ឃ ដែលគង់នៅវត្តមួយក្បែរព្រះបរមរាជវាំងណាស់ ទ្រង់តែងផ្គត់ផ្គង់ព្រះសង្ឃ ដោយខាទនីយាហាររាល់ថ្ងៃ ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងទំនៀមដាក់ប្រាក់កាក់ក្នុងមាត់បុគ្គលស្លាប់
មានរឿងបុរាណដំណាលតៗគ្នាមកថា មានបុរសម្នាក់នៅជាមួយប្រពន្ធតាំងពីក្មេងដល់ចាស់ ខំរកស៊ីធ្វើការបានសល់មាសមួយបាតតែគ្មានកូនសោះ។ ប្ដីប្រពន្ធនេះបានផ្ដាំគ្នាទៅ វិញទៅមកថា (បើអ្នកណាស្លាប់មុនត្រូវយកមាសនេះដាក់ក្នុងមាត់អ្នកនោះ)។ ចំណេរតមកមិនយូរប៉ុន្មានប្ដីស្លាប់ទៅ ប្រពន្ធក៏យកមាសដាក់ក្នុងមាត់ខ្មោចប្ដី ហើយយកខ្មោចប្ដីទៅធ្វើបុណ្យបូជា។ ខ្មោចត្រូវភ្លើងឆេះអស់ ឯមាសវិញត្រូវភ្លើងឆេះរលាយនៅសល់តែ៣ស្លឹង។ សម័យមួយព្រះមហាក្សត្រព្រះអង្គលោកមានចិត្តលោភគ្របសង្កត់ក៏ចេញព្រះរាជអាជ្ញាឲ្យរៃយកមាសក្នុងមួយផ្ទះចំនួនមួយបាតជាកំហិត។ យាយប្រពន្ធរបស់ខ្មោចតានោះ ភ័យក៏យកមាស៣ស្លឹង ដែលគាត់រើសទុកនោះទៅថ្វាយព្រះមហាក្សត្រ ... Read More »
តោះ! មកស្គាល់ពីប្រាសាទដំរីក្រាប លើខ្នងភ្នំគូលែន
ខេត្តសៀមរាប៖ បេីយោងតាមប្រភពព័ត៍មានពីក្រសួងបរិស្ថាន បានឱ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រទី២៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២នេះថា៖ ប្រាសាទដំរីក្រាប ស្ថិតនៅមិនឆ្ងាយពីស្រះដំរី នៃឧទ្យានជាតិព្រះជ័យវរ្ម័ន នរោត្តម ភ្នំគូលែន ក្នុងភូមិសាស្រ្ត ស្រុកស្វាយលើ ខេត្តសៀមរាប។ ក្រសួងបរិស្ថាន បានឱ្យដឹងទៀតថា ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងទំនៀមដាក់ផ្កានិងទៀនធូបក្នុងដៃខ្មោច
ហេតុអ្វី បានជាពេលមនុស្សស្លាប់ត្រូវគេយកផ្កានិងទៀនធូបដាក់ក្នុងដៃខ្មោច? មានរឿងដំណាលមកថា : កាលពីមុន មានភិក្ខុមួយរូប មានឈ្មោះមិនប្រាកដ ។ ញោមប្រុសរបស់លោកជាមេព្រៃសម្លាប់សត្វច្រើនណាស់ តាំងពីក្មេងដល់ចាស់ ។ លុះវេលាជិតនឹងស្លាប់ គាត់ភ្លឹកស្មារតីទៅឃើញសត្វដែលខ្លួនបានសម្លាប់ដោយអកុសលចិត្ត ក៏ស្រែកប្រាប់ឲ្យភិក្ខុជាកូនជួយ ... Read More »
រឿងព្រេងទាក់ទងនឹងមនុស្សស្លាប់ថ្មីៗ
កាលបើមានបុគ្គលស្លាប់ថ្មីៗ នៅលើផ្ទះអាចារ្យយោគីត្រូវរកទឹកមួយក្អមតូច និងថ្មមួយដុំតូចហើយអុជធូបបីសរសៃយកទៅដាក់ចុងជើងបុគ្គល រួចធ្វើឧបកិច្ចការពារកុំឲ្យអសុរកាយវាចូលក្នុងរូបបុគ្គលនោះបាន។ បើមិនដូច្នោះទេ កាលណាមានសត្វឆ្មាសម្បុតខ្មៅលោតកន្លងបុគ្គលនោះ អសុរកាយនឹងចូលក្នុងរូបបុគ្គលនោះបានពុំខាន។ តែបើមិនបានធ្វើដូច្នេះទេត្រូវព័ទ្ធសីមា បើបានព័ទ្ធសីមាហើយទោះបីមានឆ្មាខ្មៅលោតរំលងក៏មិនថ្វីដែរ។ តាមជំនឿរបស់ខ្មែរថា អសុរកាយជាពួកបិសាចតែងត្រូវរង្គាត់រកស៊ីគម្រង់ ហើយជួនកាលក៏អាចបន្លាចមនុស្សផងក៏មាន ទើបគេត្រូវតែការពារបុគ្គលដោយពិធីផ្សេងៗ។ ... Read More »
ប្រភពនៃពាក្យថា ជ័យហោង សួស្តិ៍ហោង
កាលពីព្រេងនាយមានក្មេងស្រីម្នាក់កម្សត់អត់ឪពុកមានតែម្ដាយ។ សម័យមួយជាពេលស្រុកកើតទុរ្ភិក្សអត់បាយ នាងទៅស្វែងរកមើលឈើជាមួយអ្នកស្រុក ដល់ពេលស្រេកទឹកនាងបានផឹកទឹកនោមដំរីដែលដក់នៅនឹងស្នាមជើងដំរីមួយដោយសម្គាល់ថាទឹកល្អ។ ផឹកហើយ នាងក៏មានផ្ទៃពោះប្រសូតមកជាកូនប្រុសឲ្យឈ្មោះថា” ជ័យ” ។ក្រោយពីនោះនាងយកប្ដីបានកូនប្រុសមួយទៀតឲ្យឈ្មោះថា” សួស្តិ៍ “។ គ្រានោះស្ដេចក្នុងនគរនោះទ្រង់សោយព្រះទីវង្គតទៅ គ្មានព្រះរាជបុត្រដំណវង្ស អ្នកនគរនាំគ្នាធ្វើពិធីផ្សងដំរីដើម្បីរកអ្នកមានបុណ្យធ្វើស្ដេចដំរីទៅក្រាបនៅត្រង់ចុងជើងជ័យនិងសួស្ដិ៍ដែលកំពុងដេកក្រោមដើមឈើមួយ។ គេឃើញថា ... Read More »
ប្រភពនៃពពិល
ពិធីបង្វិលពពិល ជាពិធីដ៏សំខាន់មួយក្នុងចំណោមពិធីផ្សេងៗទៀត នៅក្នុងការរៀបមង្គលការ។ ការបង្វិលពពិលត្រូវខ្មែរប្រើប្រាស់ស្ទើរគ្រប់ពិធីទាំងអស់ដែលទាក់ទងដល់ការឆ្លងវ័យ មិនមែនតែនៅក្នុងពិធីមង្គលការនោះទេ។ ក្នុងវចនានុក្រមភាសាខ្មែរដែលចងក្រងដោយសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានឲ្យនិយមន័យពពិលថា ជាប្រដាប់ធ្វើដោយលោហធាតុ មានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងស្លឹកពោធិ៍សម្រាប់បិទទៀនអុជកាន់ហុចបន្តគ្នា បង្វិលបក់ផ្សែងចូលជុំវិញមនុស្ស ឬរបស់អ្វី ដើម្បីឲ្យកើតស្រីសួស្ដី។ ... Read More »
ប្រភពនៃផ្កាស្លាបី
កាលពីព្រេងនាយ មានកុមារកម្សត់៤នាក់ បានទៅរៀនសិល្ប៍សាស្ត្រអំពី អាចារ្យទិបាមោក្ខ ដោយម្នាក់រៀនទាយ ម្នាក់ទៀតរៀនបាញ់ ម្នាក់ទៀតរៀនមុជទឹក ម្នាក់ទៀតរៀនប្រស់ ។ លុះរៀនចេះហើយត្រឡប់មកផ្ទះវិញ លុះមកដល់មាត់សមុទ្រ កុមារចេះទាយបានទាយថា ព្រឹកនេះនិងមានសត្វហត្ថីលឹង្គ ពាំព្រះរាជបុត្រីមួយអង្គមកដល់ទីនេះ ។ ... Read More »
ប្រភពនៃការកាន់ដាវសំពះការ និងរាំសាកន្ទេល
តាមប្រវត្តិរឿងបានតំណាលថា កាលពីព្រេងនាយមានអាមាត្រម្នាក់ជារាជបំរើ បានចេញទៅបង្រ្កាបពួកបះបោរនៅទីជនបទ អាមាត្រនោះទៅដល់ស្រុកមួយបានចូលស្តីដណ្តឹងកញ្ញាម្នាក់ជាកូនអ្នកស្រុកនៅទីនោះជាប្រពន្ធ ហើយបានឱ្យមាស១ដំឡឹងជាគ្រឿងបញ្ជាប់ពាក្យដោយសន្យាថា បីខែទៀត នឹងមករៀបការ។អាមាត្រនោះត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុងវិញ មានកិច្ចការរាជការច្រើនក៏ខកខាន៣ឆ្នាំ។ ដោយយល់ថាហួសសន្យាទៅហើយម្ដាយឪពុកកញ្ញានោះក៏ឲ្យកូននោះទៅកំលោះម្នាក់ទៀតដែលបណ្ដឹងក្រោយ។ កំពុងតែសំពះការអាមាត្រនោះទៅដល់ក៏ហូតដាវកាប់កម្លោះនោះស្លាប់នៅកន្លែងសំពះ ហើយយកនាងនោះជាប្រពន្ធទៅ ។ ក្រោយពីសម្លាប់ហើយម្តាយឪពុកអញ្ជើញព្រាហ្មណ៍មកសូត្រស្លុតី លាងឈាមសាកន្ទេលរំងាប់ចង្រៃ ។ ... Read More »
ប្រភពនៃការតោងជាយស្បៃកូនស្រីចូលបន្ទប់
ព្រះថោងបឋមក្សត្រខ្មែរកាលដែលទ្រង់បានជាធំលើផែនដីកោះគោកធ្លកហើយ ទ្រង់នាំសេនាចុះទៅក្រសាលលើផ្នូកខ្សាច់នាឈូងសមុទ្រនៃកោះនោះនៅពេលទឹកនាច។ ដល់ពេលទឹកជោរទ្រង់ឡើងមកមិនទាន់ទ្រង់ទុំនៅលើកោះនោះចាំទឹកនាចទៅវិញ។ វេលាពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រនាងបុត្រីស្ដេចនាគបាននាំបរិវារមកនិមិត្តខ្លួនជាស្រីមនុស្សមកក្រសាលនៅទីនោះដែរព្រះថោងសព្វព្រះទ័យទ្រង់ចូលទៅលោមនាងថា ចាំទៅទូលបិតាសិន។ កាលបិតាអនុញ្ញាតឱ្យនាងនាំព្រះថោងទៅពិភពនាគ នាងក៏ឲ្យព្រះថោងតោងជាយស្បៃនាងនាគចូលទៅ ទើបចូលទៅបាន ។ ទៅដល់ហើយស្ដេចនាគបានអភិសេកផ្សំផ្គំព្រះថោង និងនាងនាគឲ្យជាស្វាមី ជាអគ្គមហាសី ហើយឱ្យត្រឡប់មកគ្រងនគរភ្នំជានគរខ្មែរដំបូងនេះវិញ។ តំណពីនោះមក ... Read More »
ក្បួនទម្រង់ការ” អាពាហ៍ពិពាហ៍”(តចប់)
(តពីលេខមុន) ជើងទី៣: គេឲ្យអ្នកផ្លូវទៅដណ្ដឹងស្រេច មុននឹងទៅគេជូនព័ត៌មានដល់ខាងស្រីដូចមុន។ កាលខាងស្រីកំណត់ពេលហើយ ខាងប្រុសគេរកអ្នកផ្លូវស្រីបីនាក់ប្រុសបីនាក់ចាស់ពីរនាក់ក្មេងមួយនាក់ហៅថា” មហា” ឲ្យនាំរណ្ដាប់ថង់រង ១ គូ ស្លា ម្លូ ថ្នាំ ស្លាជ្វា ទៀន ស្រា ... Read More »
ពាក្យថា “វស្សា” មកពីពាក្យបាលីថា “វស្ស” ប្រែថា “ភ្លៀង” ឬ “រដូវភ្លៀង” ដែលមានកំណត់ ៤ខែ (រាប់ពីថ្ងៃ១រោចខែអាសាធដល់ ១៥កើតខែកត្តិក)
ភ្នំពេញ ៖ បើយោងតាមការដកស្រង់ពីសៀវភៅ ពិធីប្រចាំដប់ពីរខ្មែរ(ក្រុមជំនុំ ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ)បានបញ្ជាក់ថា, ពាក្យថា “វស្សា” មកពីពាក្យបាលីថា “វស្ស” ប្រែថា “ភ្លៀង” ឬ “រដូវភ្លៀង” ដែលមានកំណត់ ៤ខែ ... Read More »