សារព័ត៌មាន នគរវត្ត តែងតែនាំមុខគេជានិច្ច
រយៈពេល៧០ឆ្នាំកន្លងមក ក្រោយ ទទួលបានឯករាជ្យពីអង់គ្លេស ក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៧ ឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថានចាប់កំណើត ឡើង ដោយការពុះចែកទឹកដីឥណ្ឌា ចេញ ជា២ចំណែកដែលគ្រប់គ្រងដោយ ប៉ាគីស្ថាន និងម្ខាងទៀតគ្រប់គ្រងដោយ ឥណ្ឌា។
សង្គ្រាមបែងចែកទឹកដី ក្រោយទទួលបានឯករាជ្យពីអង់គ្លេសនោះបានធ្វើឲ្យពលរដ្ឋ១-២លាននាក់ស្លាប់ និង ជាង១០ លាននាក់ត្រូវភៀសខ្លួន។ ភាគីដែលផ្តាច់ខ្លួនទៅជាប្រទេសប៉ាគីស្ថានភាគច្រើនជាអ្នកកាន់សាសនាអ៊ិស្លាម ចំណែកឥណ្ឌា អ្នកកាន់សាសនា ហិណ្ឌូ ។នៅថ្ងៃទី១៥ខែ សីហាឆ្នាំ២០១៧នេះ ជាខួប៧០ឆ្នាំនៃការបែងចែកឥណ្ឌាជា២ប្រទេស។
កាលពីអង់គ្លេសនៅគ្រប់គ្រងឥណ្ឌានោះ គឺមានទឹកដីយ៉ាងធំ បើគិតបច្ចុប្បន្ន គ្រប់ដណ្តប់ដល់ទៅ៣ប្រទេស។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីបែងចែកទឹកដី ដោយការបង្ហូរ ឈាម និងបម្លាស់ទី ធ្វើឲ្យពលរដ្ឋ ប្រទេស ទាំង២ ត្រូវ រស់នៅក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រនិងបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ ជាច្រើន។ អ្នកកាន់សាសនាអ៊ិស្លាមទៅម្ខាងនិងអ្នកកាន់ សាសនាហិណ្ឌូទៅម្ខាងៗ។ ក្រោយមក ទៀតនៅឆ្នាំ១៩៧១ ប៉ាគីស្ថាន ក៏បានបែង ចែកទៅជា២ប្រទេសទៀត គឺប្រទេស ប៉ាគី ស្ថាន និងបង់ក្លាដែស។
ប្រទេសជាច្រើនដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អង់គ្លេសគឺបានក្លាយជាប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ ជាប្រទេស អ្នកមាន ដោយឡែកនៅក្នុងប្រទេស ឥណ្ឌា ដោយសារតែ មានសង្គ្រាមបែងចែកទឹកដី ទើបបណ្តាលឲ្យ ប្រទេសឥណ្ឌា ប៉ាគីស្ថាននិងបង់ក្លាដែស ធ្លាក់ក្នុងស្ថាន ភាពក្រីក្រ ។
៧០ឆ្នាំកន្លង ផុតទៅហើយមែន ប៉ុន្តែឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្ថានដែលជាបងប្អូននឹងគ្នាក៏នៅមិនត្រូវរ៉ូវគ្នា ដដែល។ ប្រទេសទាំង២ បន្តធ្វើសង្គ្រាមនឹងគ្នាច្រើនលើក ពិសេសបន្តដណ្តើមយកបូរណភាពទឹកដីតំបន់ កាស្មៀរ។ ការបែងចែកឥណ្ឌាជា២ក្រោយអាណានិគមអង់គ្លេស មិនបានចែងលក្ខខណ្ឌច្បាស់លាស់ពីតំបន់កាស្មៀរនេះទេ។ ឥណ្ឌាធ្លាប់សន្យាធ្វើប្រជាមតិរឿងកាស្មៀរនេះដែរ ប៉ុន្តែមិនទាន់ឃើញធ្វើនៅឡើយ។ ក្រោយមក នៅភាគខាងកើតទឹកដីប៉ាគីស្ថាន មានការបះបោរផ្តាច់ទឹកដីនិយម។ ឥណ្ឌាក៏បានឆ្លៀតចូលធ្វើអន្តរាគមន៍យោធា ជួយក្រុមឧទ្ទាម ក្នុងការទាមទារឯករាជ្យពីប៉ាគីស្ថាន។ ពោលគឺការទាមទារឲ្យមានប្រទេសបង់ក្លាដែសសព្វថ្ងៃនេះឯង ដែល បានឯករាជ្យពីប៉ាគីស្ថាន នៅឆ្នាំ១៩៧១៕ ម៉ែវ សាធី
