អាមេរិកត្រូវតែទទួលយកការណ៍ពិត និងធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈឺចាប់

ចែករំលែក៖

អត្ថប្រយោជន៍របស់រុស្ស៊ី ធ្វើឱ្យអាមេរិកប្រឈមមុខនឹងការសម្រេចចិត្តដ៏ឈឺចាប់ ដែលអ៊ុយក្រែនត្រូវការអព្យាក្រឹត អាចចូលរួមជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែមិនអាចក្លាយជាសមាជិកណាតូបានទេ។
នៅក្នុងអត្ថបទថ្មីៗនេះ លោក Anatole Lieven អ្នកសរសេរអត្ថបទសម្រាប់ទស្សនាវដ្តី “សិល្បៈនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ” (Statecraft) បាននិយាយថា ភាពជាប់គាំងនៃកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធអ៊ុយក្រែន និងការរីកចម្រើនរបស់រុស្ស៊ីនៅក្នុងជម្លោះកំពុងជំរុញឱ្យអាមេរិកប្រឈមមុខនឹងជម្រើសដ៏ឈឺចាប់ ហើយប្រហែលជាត្រូវជ្រើសរើសដំណោះស្រាយចុងក្រោយ។
យោងតាមអត្ថបទនេះ ប្រសិនបើទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនពិតជាចង់ឃើញអ៊ុយក្រែនដែលមានភាពរីកចម្រើនជាមួយនឹងមាគ៌ាស្ថិតស្ថេរសម្រាប់សមាជិកភាពសហភាពអឺរ៉ុបនោះ ប្រទេសលោកខាងលិចនឹងត្រូវទទួលយកថាប្រទេសនេះនឹងមិនក្លាយជាសមាជិកណាតូ ឬជាមិត្តរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឡើយ។
លើសពីនេះ ក្រោយមក ក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនក៏នឹងត្រូវពិចារណាលើដែនកំណត់ដែលអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បានលើប្រភេទនិងបរិមាណនៃអាវុធដែលទីក្រុងគៀវមាន។
អ្នកជំនាញ Lieven បានបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើលោកខាងលិច និងក្រុងគៀវមិនទទួលយកលក្ខខណ្ឌទាំងនេះទេ រុស្ស៊ីនឹងមិនបោះបង់គោលដៅរបស់ខ្លួនឡើយ ព្រោះវិមានក្រឹមឡាំងជឿជាក់ថា ទីក្រុងគៀវចូលរួមជាមួយអង្គការណាតូ ប្រាកដជាការគំរាមកំហែងផ្នែកយោធាដ៏ធំបំផុតសម្រាប់ទីក្រុងម៉ូស្គូ។
យោងតាមអត្ថបទនេះ វឌ្ឍនភាពរបស់រុស្ស៊ីលើគ្រប់វិស័យមិនទាន់បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នៅលើផែនទី ដែលខ្សែព្រំដែនបានផ្លាស់ប្តូរយឺតយ៉ាវក្នុងឆ្នាំមុន។
ខណៈពេលដែលការវាយលុករបស់អ៊ុយក្រែននៅភាគខាងត្បូងបានបរាជ័យក្នុងការវាយលុកផ្នែកការពាររបស់រុស្ស៊ីក្នុងទិសដៅ Zaporozhye ទីក្រុងម៉ូស្គូក៏មិនបានធ្វើឱ្យមានការជឿនលឿនគួរឱ្យកត់សម្គាល់ទៅភាគខាងលិចដែរ។
អ្នកជំនាញ Lieven បានអត្ថាធិប្បាយថា ប្រសិនបើយើងគ្រាន់តែប្រៀបធៀបការគ្រប់គ្រងទឹកដីរវាងភាគីទាំងពីរក្នុងខែមករា ឆ្នាំ 2023 និងខែមករា ឆ្នាំ 2024 នោះ យើងអាចសន្និដ្ឋានដោយសមហេតុផលថាជម្លោះបានឈានដល់ការជាប់គាំង ប៉ុន្តែរូបភាពនេះគឺបោកបញ្ឆោត ព្រោះថា វិមានក្រឹមឡាំងស្ទើរតែមិនស្វែងរកបែបនេះ។ របកគំហើញ យ៉ាងហោចណាស់មិនទាន់មាននៅឡើយ។
អ្នកវិភាគអាមេរិករូបនេះ បានចង្អុលបង្ហាញថា ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀរ ពូទីន កំពុងតែ “ចុះខ្សោយបន្តិចម្តងៗ និងដោយចេតនា” សមត្ថភាពរបស់អ៊ុយក្រែន មិនត្រឹមតែក្នុងវិស័យសមត្ថភាពប្រយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងក្នុងទិដ្ឋភាពនៃការកសាងកងទ័ពឡើងវិញនៅសម័យក្រោយសង្គ្រាមទៀតផង។
លោក Anatole Lieven បានចង្អុលបង្ហាញថា អ្នកបង្កើតគោលនយោបាយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែយល់ និងទទួលស្គាល់ដោយស្មោះត្រង់ថា ប្រសិនបើគ្មានដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធី ការទូទាត់ជំនួយដ៏ធំ និងធ្ងន់នឹងត្រូវបន្តមិនត្រឹមតែនៅឆ្នាំក្រោយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែអាច “គ្មានកំណត់”។
អ្នកជំនាញអាមេរិកបានសារភាពថា មានឱកាសជាក់ស្តែងតិចតួចដែលលោកខាងលិច និងរដ្ឋាភិបាលក្រុងគៀវអាចបង្ខំទីក្រុងម៉ូស្គូឱ្យទទួលស្គាល់សណ្តាប់ធ្នាប់ពិភពលោកមួយស្របតាមការចង់បានរបស់អាមេរិក និងទទួលយកលក្ខខណ្ឌបទឈប់បាញ់ដែលអំណោយផលដល់អ៊ុយក្រែន។
លើសពីនេះ ការជជែកដេញដោលគ្នាក្នុងសភាអាមេរិកស្តីពីជំនួយដល់អ៊ុយក្រែនក៏ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការណ៍ពិតដែលសូម្បីតែនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តលោកខាងលិចក៏មានការកើនឡើងនូវការប្រឆាំងចំពោះការបន្តចំណាយប្រាក់ពន្ធរបស់ប្រជាជនសម្រាប់អ៊ុយក្រែនដែរ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយអាមេរិកបានអំពាវនាវដល់មេដឹកនាំសេតវិមាន និងមន្ទីរបញ្ចកោណឱ្យទទួលយកការណ៍ពិត និងផ្តល់ការឆ្លើយតបជាវិជ្ជមាន “ឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន” ហើយចាត់វិធានការដើម្បីបង្ហាញទីក្រុងម៉ូស្គូថា ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនយល់អំពីកង្វល់របស់វិមានក្រឹមឡាំងលើ “លំហសន្តិសុខជាយុទ្ធសាស្ត្រ” និង ផលប្រយោជន៍ភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់រុស្ស៊ី៕