សារព័ត៌មាន នគរវត្ត តែងតែនាំមុខគេជានិច្ច
ជនជាតិខ្មែរនៅវៀតណាម បានរស់នៅយូរអង្វែងក្នុងតំបន់ភូមិភាគនិរតីនៃប្រទេសវៀតណាម។ តាមតួលេខនៃការធ្វើជំរឿនសម្រាប់គោលនយោបាយរួមនៃតំបន់ជនជាតិភាគតិចនៃគណៈកម្មាធិការទទួលបន្ទុកកិច្ចការជនជាតិភាគតិចវៀតណាម ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ជនជាតិខ្មែរមាន ចំនួន ១.២៤៩.១៩៩ នាក់ មានប្រមាណ ៣៣ ម៉ឺនគ្រួសារ រស់នៅ ក្នុង ៤៨៨/៦៩១ ឃុំ សង្កាត់ នៅតំបន់ភាគនិរតី។ ពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅយ៉ាងច្រើនកុះករក្នុងខេត្ត ដូចជា សុកត្រាំង(ខេត្តឃ្លាំង) ត្រាវិញ(ខេត្តព្រះត្រពាំង)កៀនយ៉ាង (ក្រមួនស) អានយ៉ាង(មាត់ជ្រូក) បាកលាវ(ពលលាវ) កាម៉ាវ(ទឹកខ្មៅ) កឹងធឺ (ព្រែកឬស្សី)…។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមក វៀតណាមបានចេញសេចក្តីណែនាំ និងគោលនយោបាយជាច្រើនដែលផ្តល់អាទិភាពដល់ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គម យ៉ាងទូលំទូលាយនៃតំបន់ជនជាតិ ខ្មែររស់នៅ ដោយផ្តោតលើការកែសម្រួល និងបំពេញបន្ថែមផែនការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច សង្គម។ ផ្តល់អាទិភាពដល់ការងារ និងគម្រោងកែលម្អជីវភាពរស់នៅរបស់ជនជាតិខ្មែរ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ វៀតណាមក៏បានអនុវត្តសង្គមភាវូបនីយកម្ម លើវិស័យអប់រំ បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ សុខាភិបាល វប្បធម៌ និងបរិស្ថាន។ ជំរុញការផ្សព្វផ្សាយ អំពាវនាវឱ្យមានការបណ្តាក់ទុន បង្កើតលក្ខខណ្ឌល្អបំផុតសម្រាប់ធុរកិច្ចមកបណ្តាក់ទុននៅតំបន់ជនជាតិខ្មែរ ដើម្បីបង្កើតការងារ និងប្រាក់ចំណូលស្ថិរភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។
លោក ថាច់ មុនី អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការទទួលបន្ទុកកិច្ចការជនជាតិនៅខេត្តត្រាវិញ មានប្រសាសន៍ថា ខេត្តត្រាវិញបានចេញសេចក្តីសម្រេចចំនួន ០៤ ស្តីពីការអភិវឌ្ឍន៍គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ នៃតំបន់ជនជាតិខ្មែរ ដែលក្នុងនោះធនធានជាច្រើនផ្តោតលើការលុបបំបាត់ភាពអត់ឃ្លាន និងភាពក្រីក្រ។ ការកាត់បន្ថយ ដែលតាមរយៈនោះ អត្រានៃភាពក្រីក្រនៅក្នុងតំបន់ជនជាតិខ្មែរ មានការថយចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់។
ដោយគ្រាន់តែដើមទុននៅក្នុងកម្មវិធី ១៣៥ ប៉ុណ្ណោះ ខេត្តត្រាវិញបានវិនិយោគលើការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាង១.១៧០ ការដ្ឋាន ដើម្បីបម្រើតម្រូវការនៃការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច សង្គមនៅក្នុងតំបន់ក្រីក្រ មានជនជាតិខ្មែររស់នៅ។ ទន្ទឹមនឹងនោះខេត្ត ត្រាវិញក៏ត្រូវបានគាំទ្រតាមរយៈគោលនយោបាយជាក់លាក់សម្រាប់ជនជាតិភាគតិចដូចជា៖ គាំទ្រដីលំនៅដ្ឋាន និងដីផលិតកម្ម សម្រាប់គ្រួសារជិត ៥០០០ គ្រួសារ និងសាងសង់ផ្ទះជាង ៣៦ ០០០ ខ្នងសម្រាប់គ្រួសារក្រីក្រ ដែលភាគច្រើនជាគ្រួសារពលរដ្ឋខ្មែរ។ លើសពីនេះទៀតមាន រាប់រយពាន់គ្រួសារត្រូវបានផ្តល់កម្ចីអនុគ្រោះ ក្នុងអត្រាការប្រាក់អនុគ្រោះ ដើម្បីលើកកំពស់ជីវភាពរស់នៅ ផ្លាស់ប្តូរការងារ អភិវឌ្ឍផលិតកម្ម ជាដើម ។ បន្ទាប់ពីអនុវត្តគោលនយោបាយជនជាតិភាគតិចជាច្រើនឆ្នាំ តំបន់ជនបទនៃជនជាតិខ្មែររស់នៅមានភាពប្រសើរឡើង។ ត្រាវិញមានការរីកចម្រើន ជីវភាព សម្ភារៈ និងស្មារតី របស់ខ្មែរមានការផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមាន។
លោក ថាច់ ថន ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំចូវឌៀន ស្រុក ថ្កូវ ដែលជាតំបន់មួយដែលមានប្រជាជនខ្មែររស់នៅភាគច្រើនបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “រដ្ឋាភិបាលវៀតណាមបានអនុវត្តកម្មវិធី និងគម្រោងជាច្រើន នៅក្នុងតំបន់ដែលមានជនជាតិខ្មែររស់នៅ ជាពិសេសផ្នែកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ជាពិសេសការធ្វើចរាចរទៅកាន់គ្រប់ឃុំមានផ្លូវក្រាលកៅស៊ូ ហើយភូមិឃុំមានផ្លូវថ្នាល់តភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងរលូន ធ្វើឱ្យចរាចរ និងដឹកជញ្ជូនទំនិញមានភាពងាយស្រួល កសិផលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋមានភាពងាយស្រួល ផលិតបានតម្លៃកាន់តែខ្ពស់។ អាស្រ័យហេតុនេះ ជីវភាពរបស់បងប្អូនខ្មែរក៏មានភាពប្រសើរឡើងផងដែរ»។
ដើម្បីអនុវត្តកម្មវិធីគោលដៅជាតិសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គមនៅតំបន់ជនជាតិភាគតិច និងតំបន់ភ្នំ ដំណាក់កាល ២០២១-២០៣០ ចាប់ពីពេលនេះដល់ឆ្នាំ ២០២៥ ខេត្តត្រាវិញនឹងអនុវត្តគម្រោងចំនួន ១០ ដែលមានថវិកាសរុបជាង ១.៤០០ ពាន់លានដុង ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅសម្រាប់ជនជាតិភាគតិច។
ចំណែកនៅខេត្ត សុកត្រាំង (ឃ្លាំង) ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ រដ្ឋាភិបាលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់អនុវត្តស្របគ្នានូវគោលការណ៍ណែនាំ និងគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋវៀតណាមស្តីពីការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច សង្គមក្នុងតំបន់ជនជាតិខ្មែរ។ ភ្ជាប់ការអនុវត្តគោលនយោបាយជនជាតិជាមួយកម្មវិធី និងគម្រោងពាក់ព័ន្ធដូចជា៖ កម្មវិធីគោលដៅជាតិសម្រាប់កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រប្រកបដោយនិរន្តរភាព កម្មវិធីកសាងជនបទថ្មី និងគោលនយោបាយធានាសន្តិសុខសង្គម … ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ការជួយដល់ជនបទ តំបន់ជនជាតិខ្មែររស់នៅ រិកចំរើនអត់ឈប់ឈរ។
ព្រះតេជគុណ លី ថាញ់ ព្រះចៅអធិការវត្តតាអង់ ឃុំ Thuan Hung ស្រុក My Tu ខេត្ត Soc Trang មានសង្ឃដីកាថា ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋពេលនេះបានប្រសើរឡើងច្រើន។ លទ្ធផលនេះគឺដោយសារការយកចិត្តទុកដាក់របស់រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម ក្នុងការវិនិយោគហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ បច្ចុប្បន្នផ្លូវចរាចរណ៍ក្នុងឃុំថាន់ហឹងបានរួចរាល់ ប្រជាពលរដ្ឋធ្វើដំណើរនិងជួញដូរទំនិញយ៉ាងងាយស្រួល។ ទន្ទឹមនឹងនោះ កម្មវិធីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ គោលនយោបាយគាំទ្រក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ផលិតកម្ម ដូចជាការគាំទ្រដីលំនៅដ្ឋាន ដីផលិតកម្ម ពូជស្រូវ លំនៅដ្ឋាន ជំនួយបច្ចេកទេសជាដើម ក៏ត្រូវបានអនុវត្តក្នុង ទាន់ពេលវេលាផងដែរ។
ព្រះតេជគុណ លី ថាញ់ មានសង្ឃដីការទៀតថា « ភូមិសុកឥឡូវមានការរីកចម្រើន ប្រសិនបើយើងនិយាយអំពីផ្លូវក្នុងឃុំទូទៅ និងភូមិនានា ជាមានការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លាំង មានការវិនិយោគលើការសាងសង់ថ្មី ។ បន្ទាប់មក នៅតាមសងខាងផ្លូវ ប្រជាពលរដ្ឋដាំផ្កា និងឈើលម្អ ដើម្បីបង្កើតទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតនៅមុខផ្ទះរបស់ខ្លួន»។
ឃុំ ភូមី(Phu My) ជាឃុំដែលមានប្រជាជនខ្មែររស់នៅច្រើនជាងគេនៅក្នុងស្រុក My Tu ដែលមានជាង 90%។ សព្វថ្ងៃនេះ បើមានទៅស្រុកនេះ នឹងមើលឃើញការផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមាន ភ្លើងអគ្គិសនី ផ្លូវ សាលារៀន និងផ្ទះរបស់ប្រជាពលរដ្ឋត្រូវបានសាងសង់ធំទូលាយស្រស់ស្អាត់ ដោយបញ្ជាក់បានពីសារៈសំខាន់នៃផ្លូវថ្នាក់សម្រាប់ការដឹកជញ្ជូនតាមជនបទ ក្នុងរយៈពេលកន្លងមក Phu My បានទាញធនធានជាច្រើនពីខេត្ត និងស្រុក ដើម្បីវិនិយោគលើការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដឹកជញ្ជូនតាមជនបទ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ផ្លូវភាគច្រើនត្រូវបានចាក់បេតុង ក្រាលកៅស៊ូ រួចរាល់ជាស្ថាពរ ដោយមានប្រព័ន្ធស្ពាន និងផ្លូវតភ្ជាប់ពីឃុំទៅភូមិ និងពីឃុំទៅ ស្រុក និងមូលដ្ឋានផ្សេងៗ បំពេញតម្រូវការការធ្វើដំណើររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ការលើកកម្ពស់ ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច វប្បធម៌ និងសង្គម។
លោក លី ក្វាង ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិ Bet ton ឃុំភូម៉ី មានប្រសាសន៍ថា គាត់ពិតជារំភើបណាស់ដែលឃើញសិស្សានុសិស្សជិះកង់ទៅសាលារៀនដោយរលូន និងសុវត្ថិភាពនៅលើផ្លូវបេតុង។ លោក ក្វាង បន្ថែមថា ភូមិនេះមានជនជាតិខ្មែររស់នៅរហូតដល់ ៨៨% ដែលកាលពីមុន ថ្វីត្បិតតែផ្លូវបេតុងត្រូវបានកសាងតាំងពីមុនក៏ដោយ ប៉ុន្តែដោយសារផ្ទៃផ្លូវមានលក្ខណៈតូចចង្អៀត និងទ្រុឌទ្រោម ទើបពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរ បងប្អូនមានការលំបាកក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច។ ឥឡូវនេះផ្លូវបេតុងរួចរាល់ហើយ រថយន្តបានទៅដល់ភូមិនេះ គាត់សង្ឃឹមថា ភូមិនេះនឹងកាន់តែរីកចម្រើន ហើយជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនឹងប្រសើរឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
ការអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៃកម្មវិធី និងគម្រោងវិនិយោគ បានរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច សង្គម នៃខេត្ត Soc Trang និយាយរួម និងតំបន់ជនជាតិខ្មែរនិយាយដោយឡែក។ ឃុំដែលមានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនធំឥឡូវនេះសុទ្ធតែមានសាលាមធ្យមសិក្សា មណ្ឌលសុខភាព និងផ្លូវរថយន្តទៅដល់ឃុំ ប្រជាពលរដ្ឋអាចប្រើប្រាស់អគ្គិសនី ទឹកស្អាត និងមានអនាម័យ… ក្រៅពីនេះ ដីកសិកម្មភាគច្រើនមានប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រគ្រប់គ្រាន់។ ប្រព័ន្ធ រួមចំណែកបង្កើតឱកាសអំណោយផលសម្រាប់ដំណើរការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធកសិកម្ម និងសេដ្ឋកិច្ចជនបទ ឆ្ពោះទៅរកនិរន្តរភាព។
លោក Truong Han Nghiep ប្រធាននាយកដ្ឋានកិច្ចការជនជាតិនៅស្រុក Chau Thanh ខេត្ត Soc Trang មានប្រសាសន៍ថា៖ “ប្រជាជនខ្មែរនៅខេត្ត Soc Trang រំភើបចិត្តណាស់ ចំនួនគ្រួសារដែលរួចផុតពីភាពក្រីក្របានកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ បន្ទាប់មកកម្រិត ចំណេះដឹង និងប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រជាជនក្នុងគ្រួសារបានកើនឡើង។គម្លាត់ប្រាក់ចំណូលរបស់ គ្រួសារក្រីក្រ និងគ្រួសារអ្នកមានថយចុះជាលំដាប់ នោះហើយជាមូលហេតុដែលប្រជាជនមានការរំភើបចិត្តជាខ្លាំង ហើយបន្ទាប់មកពួកគេក៏ជឿជាក់លើការដឹកនាំរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តវៀតណាម និងការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម។
ជាពិសេស វៀតណាមតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ និងអនុវត្តបានល្អនូវគោលនយោបាយសេរីភាពខាងសាសនា និងជំនឿ ចំពោះខ្មែរ។ តំបន់ជនជាតិខ្មែរនៅភាគខាងត្បូងវៀតណាមមានវត្តចំនួន 453 ដែលក្នុងនោះ ១៤វត្ត ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាវត្តបុរាណប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ជាតិ។ វត្តចំនួន ២៩ ត្រូវបានទទួលស្គាល់សម្បត្តិវប្បធ៌របស់ខេត្ត។ សមាគមព្រះសង្ឃស្នេហាជាតិវៀតណាមត្រូវបានកសាងឡើងនៅគ្រប់កម្រិតទាំង៣ ចាប់ពីខេត្តដល់មូលដ្ឋាន សកម្មភាពមានសណ្តាប់ធ្នាប់ និងប្រសិទ្ធភាព។ បណ្ឌិតសភាព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរថេរវាទត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទីក្រុង Can Tho បានបណ្តុះបណ្តាលដោយផ្ទាល់ដល់ឥស្សរជនរាប់ពាន់នាក់ បំពេញតម្រូវការក្នុងការអភិវឌ្ឍ វត្តអារ៉ាម ជំនឿ និងសាសនារបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។ លើសពីនេះ សាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅតាមមូលដ្ឋានមួយចំនួនដែលមានជនជាតិខ្មែររស់នៅភាគច្រើន។ ជាឧទាហរណ៍ នៅទីក្រុង Soc Trang សាលា បាលីណាមបូ ត្រូវបានសាងសង់ឡើង ដែលឥឡូវនេះបានបណ្តុះបណ្តាលចំនួន 17 វគ្គ ដែលមានសិស្សជាង 1,500 នាក់។ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៩១ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានតំណាង របស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជន គណៈកម្មាធិការរណសិរ្សមាតុភូមិវៀតណាមគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់។
ការជួសជុល ស្ថាបនា សាងសង់ វត្តអារាម មន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌របស់ជនជាតិខ្មែរ ត្រូវបានវិនិយោគ និងគាំទ្រដោយអាជ្ញាធរវៀតណាម។វត្តអារ៉ាមជាង 200 ត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញ និងមានទំហំធំទូលាយ ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការនៃសកម្មភាពសាសនារបស់ប្រជាជន។ នាបច្ចុប្បន្ន រដ្ឋាភិបាលវៀតណាមក៏បានសាងសង់វត្តពុទ្ធសាសនាខ្មែរភាគខាងត្បូងទ្រង់ទ្រាយធំនៅភូមិវប្បធម៌នៃក្រុមជនជាតិវៀតណាមនៅទីក្រុងហាណូយផងដែរ៕
ដោយ៖ ធីរីណា
