ប្រទេសថៃ ៖ លោក Samart Sarem អ្នកប្រាជ្ញឯករាជ្យដែលមានជំនាញខាងប្រវត្តិសាស្ត្រពហុវប្បធម៌ និងមូស្លីមនៅសុងក្លា នៅថ្ងៃទី 26 ខែវិច្ឆិកា បានបង្ហោះនៅលើហ្វេសប៊ុកអំពីការដោះស្រាយវិបត្តិទឹកជំនន់នៅហាតយ៉ៃ។ លោកបានសង្កត់ធ្ងន់ថា៖ «កុំដោះស្រាយបញ្ហាដោយការលះបង់ជីវិតនៅខាងក្រោម»។ ការបង្ហោះរបស់លោកបានបង្ហាញពីស្ថានភាពលំបាករបស់ប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់នៅក្នុងស្រុកឃូតាវ។ បើយោងតាមការផ្សាយរបស់ Khaosod English ។
បច្ចុប្បន្ននេះ វិបត្តិទឹកជំនន់ធ្ងន់ធ្ងរនៅហាតយ៉ៃបានពង្រីកហួសពីមជ្ឈមណ្ឌលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ទីក្រុងទៅកាន់តំបន់ជុំវិញ ជាពិសេសសង្កាត់ឃូតាវ ដែលជាជម្រករបស់ប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់ ដែលភាគច្រើននៃពួកគេជាប់គាំង និងភាគច្រើនត្រូវបានបំភ្លេចចោល។
ឃូតាវ៖ តំបន់ខាងក្រោមដែលគ្មានជំនួយ
ឃូតាវគឺជាតំបន់ខាងក្រោមចុងក្រោយដែលត្រូវតែស្រូបយកទឹកជំនន់ដ៏ធំសម្បើមពីហាតយ៉ៃ ដែលហូរកាត់តាមប្រឡាយអ៊ូតាប៉ាវ (ដែលរត់កាត់ភូមិនានា) និងប្រឡាយបង្ហូរទឹកលេខ 1 (ប្រឡាយភូមីណាតភក្តិ) ដែលមានចម្ងាយត្រឹមតែ 4-5 គីឡូម៉ែត្រពីភូមិឃូតាវ មុនពេលទៅដល់បឹងសុងក្លា។
បច្ចុប្បន្ននេះ មនុស្សរាប់ម៉ឺននាក់កំពុងរង់ចាំជំនួយយ៉ាងអន្ទះសារ។ ជម្រកមានកំណត់ត្រឹមអគារពីរជាន់ មិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចំនួនអ្នកជម្លៀសទេ ខណៈពេលដែលភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង និងខ្យល់បក់ខ្លាំងនៅតែបន្ត។
ការពិតអំពី “ការបំផ្ទុះផ្លូវ”
Khaosod English បន្តថា ៖ ក្នុងអំឡុងពេលវិបត្តិនេះ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងក្រុមមួយចំនួនបានស្នើឱ្យបំផ្ទុះផ្លូវ Lopburi Ramethawet និងផ្លូវផ្សេងទៀត ដើម្បីពន្លឿនការបង្ហូរទឹកចេញពី Hat Yai។
អ្នកជំនាញព្រមានថា បើគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្នត្រឹមត្រូវទេ សកម្មភាពបែបនេះនឹង “សម្លាប់” ប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់នៅខាងក្រោមទឹកនៅ Khu Tao ភ្លាមៗ។ បរិមាណទឹកច្រើននឹងជន់លិចភូមិដែលលិចទឹករួចហើយ។
អនុសាសន៍បីសម្រាប់ដំណោះស្រាយដែលមានសុវត្ថិភាព និងយុត្តិធម៌
១. ផ្តល់អាទិភាពដល់ជំនួយមនុស្សធម៌៖ ប្រមូលផ្តុំធនធានទាំងអស់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ដើម្បីជួយប្រជាជននៅ Khu Tao ទាំងនៅក្នុងជម្រកបណ្តោះអាសន្ន និងនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ។
ការជម្លៀស៖ ផ្លាស់ទីមនុស្សទៅកាន់កន្លែងសុវត្ថិភាព។
ការផ្គត់ផ្គង់៖ ប្រសិនបើការជម្លៀសមិនអាចធ្វើទៅបានទេ សូមដឹកជញ្ជូនអាហារ ទឹកផឹក ទឹកដោះគោទារក និងសាំងសម្រាប់ទូកក្នុងស្រុកតាមផ្លូវអាកាស ឬមធ្យោបាយរហ័សផ្សេងទៀត។
២. ជម្លៀសចេញមុនពេលបំផ្ទុះ៖ ប្រសិនបើការបំផ្ទុះផ្លូវត្រូវបានចាត់ទុកថាចាំបាច់ជាយុទ្ធសាស្ត្រ ប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់ត្រូវតែជម្លៀសចេញជាមុនសិន។ ការបំផ្ទុះផ្លូវដែលមានមនុស្សនៅតែរស់នៅតំបន់ខាងក្រោមគឺជាសោកនាដកម្មដែលមិនអាចទទួលយកបាន។
៣. ដោះស្រាយមូលហេតុចម្បង៖ បើកច្រកចេញនៃបឹងសុងក្លា។ បច្ចុប្បន្ន ផ្លូវតូចចង្អៀតពីបឹងទៅកាន់ឈូងសមុទ្រថៃត្រូវបានរារាំងដោយទំនប់កំពង់ផែទឹកជ្រៅ។ យោងតាមអ្នកជំនាញសង្គមស៊ីវិល Preecha Sukkasem តុលាការបានបញ្ជាឱ្យរុះរើទំនប់ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរបានធ្វេសប្រហែសរឿងនេះ។ ការរុះរើទំនប់នឹងអនុញ្ញាតឱ្យទឹកហូរទៅសមុទ្រលឿនជាងមុន ជំនួសឱ្យការប្រើប្រាស់ការបំផ្ទុះផ្លូវ ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។
ការអង្វរទៅកាន់រដ្ឋាភិបាលថៃ និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធទាំងអស់៖ កុំដោះស្រាយបញ្ហាមួយដោយបង្កើតគ្រោះមហន្តរាយនៅកន្លែងផ្សេង។ ធានាថាជីវិតទាំងអស់មានសុវត្ថិភាព៕
ដោយ ៖ សិលា

សារព័ត៌មាន នគរវត្ត តែងតែនាំមុខគេជានិច្ច