លិខិតមិត្តអ្នកអាន៖ ជយោ! ក្រសួងវប្បធម៌

ក្នុងនាមប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ នាងខ្ញុំមានមោទនភាពចំពោះចំណាត់ការរបស់ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈទៅលើអ្នកសំដែងគឺនារីឈ្មោះ ដេននី ក្វាន់ ដែលមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានមុខរយៈពេល១ឆ្នាំ ។ ចំណាត់ការនេះ មិនត្រឹមតែនាងខ្ញុំនោះទេ ដែលគាំទ្រ សូម្បីប្រជាពលរដ្ឋទូទាំងប្រទេសដែលដឹងរឿងនេះ ក៏សូមស្រែកថា «ជយោ! ក្រសួងវប្បធម៌» ។ លើសនេះទៀត គេហទំព័រល្បីល្បាញរបស់អង់គ្លេស ក៏បានចុះផ្សាយពីចំណាត់ការរបស់ក្រសួងនេះដែរ ។

នេះបានហៅថាចំណាត់ការពិតប្រាកដ ។ តាមនាងខ្ញុំយល់ ក្រសួងវប្បធម៌បានធ្វើកិច្ចការជាច្រើននៅវេលានេះ ដើម្បីរួមចំណែកអភិរក្សវប្បធម៌ប្រពៃណី សិល្បៈ ទំនៀមទម្លាប់ ក៏ដូចជាស្នាដៃជំនាន់មុន ។ ស្នាដៃជំនាន់មុន ដូចជារឿងទុំទាវ ដែលត្រូវបានផលិតកម្មមួយ យកទៅកែច្នៃ ផលិតហើយប្តូរចំណងជើងរឿងនោះ ក៏ត្រូវបានក្រសួងវប្បធម៌ចាត់វិធានការទាន់ពេលវេលាផងដែរ ។ គួរឲ្យសរសើរមែន! ប៉ុន្តែនៅមានបញ្ហាជាច្រើនទៀត ដែលនាងខ្ញុំយល់ថា ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈត្រូវចាត់វិធានការជាបន្តទៀត ។

រឿងវប្បធម៌ សិល្បៈ ចំរៀង… មិនមែនប្រជាពលរដ្ឋអ្នកស្រែចម្ការ មកបំផ្លិចបំផ្លាញ ឬធ្វើឲ្យអាប់ឱននោះទេ ។ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ គឺអ្នកសិល្បៈ អ្នកវប្បធម៌នេះឯង ដែលជាអ្នកជាន់ពន្លិច ។ ជាក់ស្តែងអ្នកសិល្បៈឈ្មោះ ដេននី ក្វាន់ បានធ្វើឲ្យកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ប្រជាជាតិខ្មែរត្រូវបរទេសមាក់ងាយ ។ បរទេសមាក់ងាយមិនត្រឹមតែអ្នកសំដែងម្នាក់នេះនោះទេ ប៉ុន្តែដោយទាំងនាងខ្ញុំផង ។ អ្នកផលិតភាពយន្ត ព្រោះតែចង់ចំណេញ បានយកសាច់រឿងទុំទាវ របស់អ្នកនិពន្ធជំនាន់ដើមទៅកាឡៃ ដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួន ។ រឿងនេះ ក្រសួងវប្បធម៌ គួរតែហៅម្ចាស់ផលិតកម្មមកលាងខួរចេញផង ។

និយាយរួមទៅមានរឿងជាច្រើនដែលក្រសួងវប្បធម៌ វិចិត្រសិល្បៈត្រូវធ្វើ ។ ប្រសិនបើមិនមានចំណាត់ការក្តៅទេនោះ ពួកអ្នកវប្បធម៌ សិល្បៈ មួយចំនួននឹងធ្វើឲ្យវប្បធម៌ជាតិអាប់ឱនចុះជាមិនខាន ។ នាងខ្ញុំរំពឹងថា ករណីទាំងពីរខាងលើ គឺជាជួងមួយដាស់ស្មារតីក្រុមអ្នកសំដែង ដែលយកសម្រស់ជាដើមទុន បន្ថយសកម្មភាពរបស់ខ្លួន ហើយម្ចាស់ផលិតកម្ម ដែលគិតតែពីផលចំណេញ ក៏នឹងក្រឡេកមើលអំពីមហន្តរាយនៃវប្បធម៌, ស្នាដៃជំនាន់ដើម ក្រោមការកាឡៃរបស់ខ្លួន ៕ នាងខ្ញុំប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់

តារាសម្តែង ដេននី ក្វាន់