សារព័ត៌មាន នគរវត្ត តែងតែនាំមុខគេជានិច្ច
ទន្ទឹមនឹងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច សង្គមរបស់ប្រជាជនខ្មែរ វៀតណាមបានយកចិត្តទុកដាក់ជានិច្ចក្នុងការថែរក្សានិងលើកស្ទួយអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌និងពង្រឹងនូវឯកភាព សាមគ្គីភាព ដ៏ធំធេងរបស់ប្រជាជាតិទាំងមូល។ គុណតម្លៃ វប្បធម៌របស់ប្រជាជនខ្មែរត្រូវបានអភិរក្សនិងលើកស្ទួយជាមូលដ្ឋានជួយដល់ មនុស្សជំនាន់ក្រោយបន្តរក្សាប្រពៃណី សាមគ្គីភាព ជនជាតិខ្មែរនៅវៀតណាម។
នៅផ្ទះតូចតែកក់ក្ដៅ គ្រូបង្រៀនប្រជាជនសាស្ត្រាចារ្យ ឡាំអេស ប្រធានសមាគមជំរុញការសិក្សាខេត្ត សុកត្រាំ នៅតែខិតខំធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពពាក្យថ្មី សម្រាប់សៀវភៅសិក្សាភាសាខ្មែរ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៩ លោកឡាំអេស ត្រូវបានក្រសួងអប់រំចាត់តាំង ឱ្យធ្វើជាអ្នកនិពន្ធ សៀវភៅភាសាខ្មែរភាគទី ១ ទី២ ទី ៣ និងទី ៤ ។ រហូតមកដល់ពេលនេះកម្រងអត្ថបទជាភាសាខ្មែរត្រូវបានបំពេញបន្ថែមនិងបោះពុម្ពឡើងវិញជាច្រើនដងដើម្បីក្លាយជាសៀវភៅភាសាខ្មែរសម្រាប់សិក្សាត្រូវនិងប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការ សម្រាប់បង្រៀន និងរៀនភាសាខ្មែរនៅតាមវិទ្យាល័យ។
លើសពីនេះលោកឡាំអេស មានការងារជាច្រើនទាក់ទងនឹងការបង្រៀននិងរៀនភាសាខ្មែរដែលមានឥទ្ធិពលនៅក្នុងប្រទេសនិងក្រៅប្រទេស។ លោក ឡំាអេស កើតនៅឆ្នាំ ១៩៤០ នៅភូមិត្រពាំងទេព ឃុំថាញភូ ស្រុកមីស៊ឺយ (សុកត្រាំង) គ្រួសាររបស់គាត់ក្រីក្រប៉ុន្តែមានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ក្នុងការរៀនសូត្រដូច្នេះលោកឡាំអេសនៅតែព្យាយាមបន្តការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យនិងចូលរួមក្នុងការអប់រំចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក។ លោកឡាំអេសត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាគ្រូបង្រៀនពូកែម្នាក់នៅឆ្នាំ ១៩៩៤ ហើយនៅឆ្នាំ ២០០២ ត្រូវបានប្រគល់ងារជាគ្រូបង្រៀនប្រជាជនដោយលោកប្រធាន។
ដោយសារស្ថានភាពស្មុគស្មាញនៃជំងឺរាតត្បាត Covid-19 សកម្មភាពវប្បធម៌ និងសិល្បៈដើម្បីអបអរថ្ងៃឈប់សំរាកចូលឆ្នាំប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្មែរនៅឆ្នាំនេះត្រូវបានពន្យារពេលដើម្បីធានានូវស្មារតី ស្វាគមន៍ឆ្នាំថ្មីដោយសវុត្ថិភាព។ សមាគមព្រះសង្ឃស្នេហាជាតិ តាមបណ្តាខេត្តនានាតម្រូវឱ្យ វត្តអារ៉ាមខ្មែរត្រូវចាត់វិធានការបន្ទាន់ដើម្បីការពារនិងគ្រប់គ្រងការរីករាលដាលនៃ Covid-19 ជាពិសេសនៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះគោលនយោបាយយកចិត្តទុកដាក់ និងអប់រំប្រជាជនខ្មែរ សុកត្រាំង តែងតែត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងពេញទំហឹងនិងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ បច្ចុប្បន្នក្រុមបញ្ញវន្តខ្មែរនៅក្នុងខេត្តកំពុងរីកចម្រើន នៅក្នុងខេត្តមានសញ្ញាប័ត្របណ្ឌិត២រូប អនុបណ្ឌិត១៣០នាក់ និស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ ២.៨៣០ នាក់ ; មហាវិទ្យាល័យ ១.៣៣៦ នាក់; សិស្សកម្រិតមធ្យម១.៦១២ នាក់។ អត្តសញ្ញាណវប្បធម៌និងប្រពៃណីល្អរបស់ប្រជាជនខ្មែរសុកត្រាំងត្រូវបានថែរក្សានិងលើកកម្ពស់ជានិច្ច។ ជីវភាពរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋខ្មែតាមតំបន់ជនបទកាន់តែប្រសើរឡើង ។
នៅខេត្តត្រាវិញ ការអភិវឌ្ឍន៍វប្បធម៍របស់ជនជាតិខ្មែរតែងតែទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ពីមន្ត្រីក្នុងតំបន់។ ដើម្បីកែលំអ គណៈកម្មាធិការបក្សខេត្តត្រាវិញ បានដឹកនាំបើកប៉ុស្តិ៍ទូរទស្សន៍សាធារណៈនៅតំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរដើម្បីបំរើប្រជាជននិងព្រះសង្ឃ។ កាសែតជាភាសាខ្មែរត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ដល់វត្តខ្មែរទាំងអស់នៅក្នុងខេត្ត។ កម្មវិធីវិទ្យុនិងទូរទស្សន៍ជាខេមរភាសានៅខេត្តត្រាវិញត្រូវបានកែលម្អ ពេលវេលាផ្សាយនិងផ្សាយដោយមានខ្លឹមសារច្នៃប្រឌិតជាច្រើន។
រហូតមកដល់ពេលនេះជនជាតិខ្មែរនៅត្រាវិញមានបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិចំនួន ៣ គឺសិល្បៈចំរៀងចាប៉ី បុណ្យអូកអ៊ុំបូកនិងរបាំ។ វត្តខ្មែរចំនួន ១៤ ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាវត្ថុបុរាណប្រវត្តិសាស្ត្រនិងវប្បធម៌បដិវត្តខេត្តនិងជាវត្ថុបុរាណប្រវត្តិសាស្ត្រនិងវប្បធម៌ជាតិ។ សារមន្ទីរវប្បធម៌ខ្មែរត្រូវបានថែរក្សាជួសជុល និងដាក់តាំងបង្ហាញវត្ថុបុរាណជាង ១០០០ ជាតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ប្រជាជនខ្មែរ។ វត្តអារ៉ាមខ្មែរតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការថែរក្សានៅស្ថាបត្យកម្មបុរាណការពារនិងអភិរក្សបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌។
នៅខេត្តគៀនយ៉ាជាច្រើនឆ្នាំហើយ វត្តថាញ់យ៉ាក្នុងឃុំឌិញហាវ ពេលសិស្ស វិសមកាលក៏បានបើកសាលារៀនភាសារខ្មែរ រាប់សិបឆ្នាំមកហើយ។ ព្រះតេជគុណ ត្រឹមញីប បានបើកវគ្គសិក្សាភាសាកំណើតដល់កូនចៅខ្មែរ ដើម្បីថែរក្សាភាសានិយាយនិងសរសេរ ជាប្រពៃណីរបស់ជាតិ ឪពុកម្តាយសិស្សបានលើកទឹកចិត្តកូន ៗ របស់ខ្លួនឱ្យមកវត្តដើម្បីរៀនអក្សរ។
យោងតាមមន្ទីរជនជាតិភាគតិចខេត្តគៀនយ៉ាងទន្ទឹមនឹងការផ្តោតលើការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចការលើកកម្ពស់ការអប់រំនិងការលើកកម្ពស់កម្រិតអប់រំសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរក៏ចាប់អារម្មណ៍លើប្រព័ន្ធនយោបាយដែរជាពិសេសការបង្រៀន។ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៤ ដល់បច្ចុប្បន្នវត្តអារាមនានាក្នុងខេត្តបានបើកថ្នាក់ បាលីរងចំនួន ៣៤ កន្លែងសម្រាប់សិស្សចំនួន ៦៣៨ អង្គ/នាក់ សាលាវិន័យ ២៩ កន្លែងមានសិស្ស ៣៥៣ អង្គ/នាក់នាក់ និងថ្នាក់បង្រៀនភាសារខ្មែរទូទៅចំនួន ១.២២០ ថ្នាក់ (ចាប់ពីថ្នាក់ទី ១ ដល់ទី ៧) ដែលទាក់ទាញបាន ៣០ ៤៨១ នាក់សិក្សា ។
ក្រៅពីគោលនយោបាយគាំទ្រពីរដ្ឋ ព្រះសង្ឃ គណៈកម្មការវត្ត និងសមាគមលើកទឹកចិត្តសិក្សាក្នុងតំបន់ក៏ធ្វើការងារសង្គមបានល្អផងដែរដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិតរបស់គ្រូនិងសិស្ស ។
នៅខេត្តបាកលីវ (ពលលាវ ) ក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំកន្លងមកនេះគ្រប់ស្ថាប័ន ទាំងអស់ក្នុងខេត្តបានបង្កើតមូលនិធិសម្រាប់ជនក្រីក្រ – សុខមាលភាព សង្គម រាប់រយពាន់លានដុងជួយប្រជាជនខ្មែររាប់ម៉ឺននាក់នៅខេត្ត។ លើសពីនេះទៀតមូលដ្ឋានក៏បានអនុវត្តនូវគោលនយោបាយយ៉ាងពេញលេញដើម្បីជួយដល់ជនក្រីក្រដូចជា បញ្ចុះតម្លៃ ឬមិនយកថ្លៃសិក្សាសម្រាប់សិស្សនិងនិស្សិត ក្រីក្រ ៩,០០០ គ្រួសារ។ ផ្តល់មូលនិធិរាប់រយពាន់ដុងជួយដល់ការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈការបង្កើតការងារ។ គាំទ្រថវិកា ១០០% ដើម្បីទិញធានារ៉ាប់រងសុខភាពសំរាប់គ្រួសារក្រីក្រ ក្នុងខេត្តស្ថេរភាពក្នុងការរស់នៅ។
នៅទីក្រុងកឹងធឺ ក្រុមប្រឹក្សាជនជាតិភាគតិចនៅក្នុងតំបន់។ ការបង្រួបបង្រួមកម្មវិធីបណ្តុះបណ្តាលនិងរបបផ្តល់ប្រាក់ខែដល់គ្រូបង្រៀនដើម្បីបង្កើនកម្រិតនៃការលើកកម្ពស់និងនិស្សិតជនជាតិភាគតិចនឹងត្រូវបានពង្រឹង។ បណ្តាមូលដ្ឋានក្នុងតំបន់មានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការអភិរក្សនិងលើកកម្ពស់អត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជាតិជាពិសេសតម្លៃវប្បធម៌ដែលប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃការបាត់ខ្លួនរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចសង្គមក្នុងតំបន់និងតំបន់។ សូមអរគុណចំពោះគោលការណ៍ណែនាំនិងគោលនយោបាយរបស់បក្សនិងរដ្ឋដែលបានធ្វើឱ្យវប្បធម៌ប្រពៃណីនិងពិធីបុណ្យរបស់ជនជាតិខ្មែរបន្តត្រូវបានអភិរក្សនិងលើកកម្ពស់។ ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌របស់ប្រទេសជាតិត្រូវបានគោរពថែរក្សាការពារនិងអភិវឌ្ឍ។ លើសពីនេះខេត្តនិងទីក្រុងនានានៅតំបន់ដីសណ្តទន្លេមេគង្គតែងតែផ្តោតលើការថែរក្សាសិប្បកម្មប្រពៃណីរួមជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍនិងការពង្រីកឧស្សាហកម្មនិងពាណិជ្ជកម្មថ្មីៗសមស្របទៅនឹងលក្ខខណ្ឌជាក់ស្តែង។ តែងតែបង្កើតលក្ខខណ្ឌអំណោយផលសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មនិងសិប្បកម្មខ្នាតតូចដោយមានខ្នាតនិងទម្រង់សមស្របទៅនឹងលក្ខណៈសមត្ថភាពនិងគុណវុឌ្ឍិរបស់ប្រជាជនខ្មែរដោយហេតុនេះធ្វើឱ្យជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនប្រសើរឡើង។
យោងតាមគណៈកម្មាធិការទទួលបន្ទុកកិច្ចការជនជាតិភាគតិចវៀតណាម ប្រជាជនខ្មែរខិតខំយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីក្លាយជាអ្នកមាន ដើម្បីធានាការស់នៅបានយ៉ាងល្អប្រសើរ។ រដ្ឋាភិបាលបានចេញនូវគោលនយោបាយជាច្រើនក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រគាំទ្រដល់ការតាំងទីលំនៅលំនៅដ្ឋាននិងផលិតភាព ។ ថែរក្សាការអប់រំនិងបណ្តុះបណ្តាលការអភិវឌ្ឍន៍វប្បធម៌ ទំនៀមទម្លាប់។ផ្តោតលើការវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធបច្ចេកទេសការដឹកជញ្ជូននិងប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តដើម្បីអភិវឌ្ឍផលិតកម្មនិងសម្របខ្លួនទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុកាន់តែខ្លាំងឡើងនិងកើតឡើងលឿនជាងការព្យាករណ៍។
តំបន់ភាគខាងត្បូង ដែលមានពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅច្រើន កាន់តែទំនើប ទាន់សម័យនិងមានជីវភាពរស់នៅកាន់តែប្រសើរជាងមុន ។គោលនយោបាយរបស់បក្សនិងរដ្ឋក្នុងការថែរក្សាប្រជាជនរួមជាមួយការមូលមតិគ្នានិងការតស៊ូខ្លាំងក្លារបស់ប្រជាជនខ្មែរនៅវៀតណាមខាងត្បូងត្រូវបានលើកកម្ពស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកសម្ព័ន្ធភាព សាមគ្គីភាពដ៏ធំធេងរបស់ប្រជាជាតិទាំងមូលកាន់តែមានភាពស្អិតរមួតថែមទៀត ក្រោមការដឹកនាំរបស់បក្សនិងរដ្ឋ ៕
