រឿងព្រេងនិទាន & ប្រវត្ដិសាស្រ្ដខ្មែរ

(តពីលេខមុន)…… *ភ្ញៀវនិងម្ចាស់ផ្ទះ សាច់សាលោហិត មិត្តសម្លាញ់ជិតឆ្ងាយនិងព្រាងលៀន ដែលទៅលេងសួរសុខទុក្ខបងប្អូនមិត្តសម្លាញ់ព្រៀងលានផងគ្នានេះទុកជាភ្ញៀវស្និទ្ធស្នាលជិតដិតនឹងគ្នា។ គប្បីទទួលរាក់ទាក់តាមយើងធ្លាប់រាប់អានគ្នាទាំងសងខាងតែងរវាំងកុំឲ្យលើសហួសប្រមាណ គឺប្រយ័ត្នកាយនិងវាចាកុំឲ្យជ្រុលពេកក្នុងការស្និទ្ធស្នាល។   ចំណែកភ្ញៀវដទៃឯទៀត ត្រូវកាន់គារវកិច្ចឲ្យបរិបូណ៌ចំពោះអ្នកផ្ទះ។ឯអ្នកផ្ទះវិញសោតក៏ត្រូវគោរពតបវិញឲ្យពេញលេញចំពោះភ្ញៀវ។   នៅផ្ទះយើងគប្បីស្លៀកពាក់ឲ្ុសមរម្យជាភាពកណ្ដាលល្មមនឹងទទួលភ្ញៀវដែលមកលេងផង។មិនចាំបាច់ផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ជាថ្មីទៀតទេ តែមិនមែនតែងខ្លួនឲ្យល្អឆើតឆាយដូចជាទៅមើលល្ខោនឬ បុណ្យទានទេ។   ... Read More »

(តពីលេខមុន) * បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ   តាមសម័យនិយមនៃអារ្យប្រទេស គេតែងចាត់ចែងទីលំនៅឱ្យមានកន្លែងសម្រាប់ដេក កន្លែងសម្រាប់បរិភោគអាហារ និងកន្លែងទទួលភ្ញៀវ។ ឯផ្ទះបាយត្រូវទុកដោយឡែកអំពីផ្ទះធំ ។  យើងរាល់គ្នាឥតមានរើសមុខថាជាមន្ត្រី សេដ្ឋី គហបតី ឬរាស្ត្រសាមញ្ញឡើយ រមែងមានញាតិសាច់សាលោហិតនិងមិត្តសម្លាញ់ទៅមករាប់រកគ្នាធម្មតា ... Read More »

តពីលេខមុន) * សារុង   សារុងជាសំពត់ស្លៀកមួយបែបរបស់ជនជាតិចាម ជ្វា ភូមា។ខ្មែរយើងយកមកប្រើគ្រាន់តែស្លៀកនៅផ្ទះទេ ព្រោះសារុងមិនជាសម្លៀកបំពាក់សមរម្យរបស់ខ្មែរទេ។ ហេតុនេះខ្មែរយើងស្លៀកសារុងបានតែនៅផ្ទះ មិនត្រូវស្លៀកដើរចេញក្រៅ ទៅតាមថ្នល់ ទៅផ្សារ ទៅមើលបុណ្យទៅផ្ទះអ្នកដទៃ ឬទៅវត្តណាឡើយ។  * ... Read More »

(តពីលេខមុន) * សម្លៀកបំពាក់តាមរដូវ  នឹងរៀបរាប់អំពីសម្លៀកបំពាក់តាមរដូវនេះបន្តិចទៅចុះដើម្បីវែកញែកឲ្យភ្លឺច្បាស់អំពីគំនិតជាងតម្បាញដែលត្បាញសំពត់ឲ្យយើងប្រើប្រាស់សព្វថ្ងៃនេះ។  គេធ្វើសំពត់មានក្រាស់ មានស្ដើងសម្រាប់កុំឲ្យអ្នកទាំងឡាយខ្វះខាតចិត្តចែងខោអាវឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមរដូវក្តៅ ត្រជាក់ឬរងា។  រដូវទាំងឡាយក្នុងឆ្នាំនីមួយៗរមែងបានកើតជារោគផ្សេងៗដល់មនុស្សដោយអាកាសធាតុប្រែប្រួលនៅវេលាផ្លាស់ប្ដូររដូវ។ហេតុនេះហើយបានជាយើងត្រូវបិទបាំងរូបកាយការការពារនិងរដូវក្តៅ ត្រជាក់ កុំឱ្យឈឺចាប់បានដោយងាយមកពីការធ្វេសប្រហែសឬក៏ដោយយើងមិនស្គាល់តម្រាអនាម័យ។  សំពត់ក្រាស់ៗមានពណ៌ខ្មៅជាដើមដូចជា សំពត់សាក្លាតជាដើម គេសម្រាប់កាត់ខោអាវប្រើប្រាស់តែក្នុងរដូវត្រជាក់និងរដូវរងា មិនចំពោះតែប្រុសទេស្រីៗក៏ប្រើបានដូចគ្នាទាំងអស់។  រីឯពណ៌គេសម្រាប់តែស្រីៗប្រើធ្វើអាវក្នុងរដូវក្តៅ ... Read More »

(តពីលេខ)…. *សម្លៀកបំពាក់ក្នុងពិធីផ្សេងៗ ឬក្នុងពិធីណាមួយនៃរាជរដ្ឋាភិបាល   ក្នុងព្រះរាជពិធីការដីក្តី ក្នុងពិធីនៃរាជរដ្ឋាភិបាលក្តី លោកអ្នកមានបណ្ដាស័ក្តិត្រូវតែងខ្លួនតាមឋានន្តរស័ក្តិរបស់ខ្លួននិងតាមសេចក្តីអញ្ជើញ ឬតាមសេចក្តីបង្គាប់ដែលមានក្នុងកម្មវិធីសម្ដែងត្រង់សម្លៀកបំពាក់។  ឧបមាដូចជា ឡើងគាល់ព្រះរាជជាម្ចាស់ជីវិតលើត្បូងនៅព្រះទីនាំងទេវាវិនិច្ឆ័យ ក្នុងឱកាសព្រះរាជពិធីទ្វាទសមាសណាមួយហើយមានបង្គាប់ពីក្រុមរាជមន្ទីរក្តី ក្រុមព្រះរាជាយុត្តកៈក្តី ថាឱ្យពាក់គ្រឿងឥស្សរិយយសព្យួរ ហើយអស់លោកត្រឡប់ជាទៅពាក់រុយបង់ទទេ(Barrette)ទៅវិញ នេះហៅថាចូលក្នុងបទល្មើសមួយ។ ... Read More »

(តពីលេខមុន) * សម្លៀកបំពាក់ជាផ្លូវការ  សម្លៀកបំពាក់ជាផ្លូវការ មានរបៀបផ្សេងៗគ្នា។ តែសូមញែកខាងដើមត្រឹមពីរបែបសិនចុះគឺរបៀបទាហានមួយ និងរបៀបស៊ីវិលមួយ ។ ក- របៀបទាហានមិនបាច់អធិប្បាយក្នុងទីនេះទេព្រោះមានបញ្ហាខាងទាហានជាខ្នាតវិន័យត្រឹមត្រូវរបស់គេស្រាប់ទៅហើយ។ ខ-ឯរបៀបស៊ីវិលមានច្រើនបែបដូចមានពោលតទៅនេះ÷១- ឡើងគាល់ព្រះមហាក្សត្រម្ចាស់ផែនដីក្នុងព្រះបរមរាជវាំងមានការផ្ទាល់ខ្លួន ឬការងាររាជការនោះមន្រ្តីធំក្តី តូចក្តីប្រជាជនទាំងឡាយក្តី ត្រូវស្លៀកពាក់ឱ្យត្រឹមត្រូវសមរម្យជាទីគោរពពេញបរិបូណ៌។  ... Read More »

(តពីលេខមុន). ៦-សម្លៀកបំពាក់ទៅលេងផ្ទះបងប្អូន  បងប្អូននិងមិត្តសម្លាញ់ជាមនុស្សស្និទ្ធចិត្តនឹងគ្នា ដោយមេត្រីចិត្តដោយសេចក្តីរាប់អាន មានការឈឺឆ្អាលឬនឹករលឹកគ្នា ជួយធុរៈគ្នាទៅវិញទៅមកកាលគ្រាទៅលេងនឹងគ្នាសួរសុខទុក្ខក្តីជួយខ្វាយខ្វល់ក្នុងកិច្ចការផ្សេងៗក្តី យើងគប្បីរៀបចំសម្លៀកបំពាក់ឲ្យសមរម្យល្មមតាមកាលវេលា។  ប្រៀបដូច÷ ទៅលេងសប្បាយដោយនឹករលឹកឬជួយធុរៈនោះ គប្បីស្លៀកពាក់យ៉ាងល្មមក៏បាន។  ប្រុសស្លៀកខោជើងវែងអាវសឺមីស.មានក្រវាត់កក៏បានឥតក្រវាត់ក៏បាន ស្បែកជើងសម្រែកក៏បានឬមួយខោចិនអាវចិនបែកជើងផ្ទាត់ក៏បាន។ស្លៀកពាក់យ៉ាងនេះដោយស្និទ្ធស្នាលនេះមួយ ដោយឲ្យងាយជួយចាត់ចែងការទាំងឡាយមានលើកដាក់ជាដើមនេះមួយ។   បើពុំនោះសោតទេយើងស្លៀកពាក់យ៉ាងស្អាតល្អត្រឹមត្រូវដូចជាទៅរកលោកអ្នកធំនោះក៏គួរដែរ តែយើងពុំអាចនឹងជួយធ្វើការងារក្នុងគ្រាគេមានធុរៈលើកដាក់នោះ ... Read More »

(តពីលេខមុន).. ៤-សម្លៀកបំពាក់ធ្វើការងារ ÷ ពេលដែលទៅបំពេញភារកិច្ចការបណ្តារាជការធំ តូច ទាំងឡាយគប្បីស្លៀកពាក់ឱ្យសមរម្យដើម្បីឲ្យប្រជារាស្រ្តអាចស្គាល់បានថាជាមន្ត្រីដោយឬកពា និងដោយសម្លៀកបំពាក់ដ៏ស្អាតបាតត្រឹមត្រូវ។ នៅក្នុងមន្ទីរ ស្តីការ នីមួយៗ បើអស់លោកស្លៀកពាក់មានរបៀបរៀបរយល្អនោះ ជនដទៃដែលគេចូលទៅជួន គេរមែងមានសេចក្តីកោតញញើតដោយឃើញរបៀបរៀបចំទីកន្លែងធ្វើការនិងរបៀបរៀបចំខ្លួនប្រាណសមរម្យល្អ។  បើយើងមានការចង់ទៅជួបនឹងលោកណាមួយដែលមានយសស័ក្តិខ្ពស់ជាងយើងនោះ យើងគប្បីរៀបចំសម្លៀកបំពាក់ឲ្យបានសមរម្យ គឺថាបើតែងខ្លួនជាខ្មែរក្តីជាបារាំងក្តី ... Read More »

(តពីលេខមុន) *សម្លៀកបំពាក់ក្នុងឱកាសលៀងក្រយាហារ ៖   ចំណែកខាងភ្ញៀវខ្មែរបុរាណក៏ប្រើពណ៌ដែរ តែមិនដូចសាម៉ីខ្លួនអ្នកការទេ គេច្រើនស្លៀកពាក់ឱ្យសមរម្យតាមកិច្ចដែលហៅថាជាមង្គលព្រោះពណ៌ទាំងឡាយក្រៅអំពីសនិងខ្មៅទុកជាពណ៌ដែលបង្កើតឡើងនៅសិរី។ បើគេពុំអាចជៀសឲ្យផុតពីសនិងខ្មៅ គេតែងតែចម្រុះលាយពណ៌គេមិនស្លៀកពាក់សសុទ្ធទេ ដ្បិតពណ៌សជាពណ៌សម្រាប់កាន់ទុក្ខឯពណ៌ខ្មៅជាពរដែលមិនរាប់ចូលក្នុងមង្គល។ ដូច្នេះបុរសគេច្រើនស្លៀកសំពត់ពណ៌ផ្សេងៗ និងពាក់អាវស។ ស្រីៗគេប្រើស្ទើរតែពណ៌ទាំងអស់គឺស្លៀកខៀន ផាមួង ហូល ពាក់អាវពណ៌លាតពណ៌ផ្កាទាំងក្រមាបង់កក៏មានពណ៌ផ្កាទៀតដែរ។ ... Read More »

(តពីលេខមុន)…*សម្លៀកបំពាក់ក្នុងឱកាសរៀបមង្គលការ  រៀបមង្គលការឬអាពាហ៍ពិពាហ៍បុត្រ បុត្រធីតាឱ្យមានស្វាមីភរិយាជាពិធីមួយរបស់មនុស្សគ្រប់ប្រទេសគ្រប់ជាតិសាសន៍គេតែងតែធ្វើ ព្រោះជាទម្លាប់ទំនៀមសម្រាប់សម្គាល់ឲ្យដឹងថាបុត្រ បុត្រធីតាដែលរៀបការជាគូស្រករនេះប្រកបដោយដំបូន្មាននៃមាតាបិតា គ្រូអាចារ្យ ចាស់ទុំ ក្នុងត្រកូលរៀងៗខ្លួន។ តែការរៀបចំផ្សំផ្គុំកូនស្រីនិងកូនប្រុសឲ្យជាប្ដីប្រពន្ធមានរបៀបប្លែកៗគ្នាតាមជាតិតាមប្រទេសកុំថាឡើយតែជាតិដទៃប្រទេសដទៃសូម្បីតែជាតិមួយប្រទេសមួយផងគ្នាខុសគ្នាតែខេត្តនិងស្រុកប៉ុណ្ណោះ។របៀបរៀបចំមង្គលការក៏រមែងប្លែកអំពីគ្នាខ្លះដែរ។  ក្នុងទីនេះសូមសំដែងតែអំពីសម្លៀកបំពាក់ក្នុងឱកាសរៀបមង្គលការឬអាពាហ៍ពិពាហ៍។១- សម្រាប់សមីខ្លួនអ្នកការ ២- ភ្ញៀវគឺមានសាច់សារលោហិតជិតឆ្ងាយព្រៀងលាននិងមិត្តសម្លាញ់។  បុរាណខ្មែរ សាមីខ្លួនមិនរាប់អានសោះពណ៌ស ... Read More »

(តពីលេខមុន)មិត្តនឹងព្រៀងលាន(អ្នកដទៃ ឬអ្នកកន្ទៀត ដែលនៅភូមិជាមួយគ្នា រាប់អានគ្នាទុកស្មើញាតិសន្ដាន)  យើងជាមិត្តឬអ្នកនៅជិតខាងភូមិផងរបងជាមួយ គប្បីសម្ដែងកាយវាចាចិត្តជួយទទួលចំណែកទុកពាក់កណ្ដាលអំពីកូនចៅនឹងញាតិសាលោហិតនៃសពនោះដែរ។ ដូច្នេះគប្បីស្លៀកពាក់កុំឱ្យឆើតឆាយពេកឲ្យល្មមយ៉ាងកណ្ដាល។ ពេលហែសពទៅរំលាយឬទៅបញ្ចុះស្រីៗគប្បីស្លៀកសំពត់ខ្មៅ ខៀនពណ៌ខៀវពណ៌ព្រីងទុំ ព្រីងទុំក្រម៉ៅ (ពណ៌ដែក) ។ ពាក់អាវស ពានាក្រមា.ស ឬ ... Read More »

 ក្នុង​សម័យ​ដែល​ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ជា​បរម​សាស្តា​នៃ​យើង ទ្រង់​គង់​នៅ​ទៀប​ឆ្នេរ​នៃ​ស្ទឹង​រោហិណី ដើម្បី​សំដែង​ធម៌​រំងាប់​នូវ​អធិករណ៍ នៃ​ពួក​ព្រះ​ញាតិ​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ក្នុង​ពេល​នោះ ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​លើក​យក​ធម៌ និង​រឿង​ផ្សេង ៗ ជា​ច្រើន​មក​សំដែង ដើដើម្បីឲ្យពួក​ព្រះ​ញាតិ​ទាំង​នោះ​ស្ដាប់​ហើយ នឹង​លះបង់​នូវ​ការ​វិវាទ​ដែល​ជា​ហេតហេតុនាំឲ្យចង​ពៀរ​វេរា​នឹង​គ្នា​តទៅ​ក្នុង​ពេល​អនាគត​ត​ទៀត ។ ក្នុង​ទី​នេះ សូម​លើក​យក​ចំពោះ​តែ​រឿង​ខ្លា​ឃ្មុំ ... Read More »

តាមការស្រាវជ្រាវពីប្រវត្តិសាស្រ្តបញ្ជាក់ថា ព្រះរាជពិធីច្រត់ព្រះនង្គ័លត្រូវបានរៀបចំធ្វើរាល់ឆ្នាំនាខែពិសាខ នៅទីព្រះស្រែណាមួយ (ក្រោយមកគេនិយមធ្វើជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅវាលព្រះមេរុ) ។  ន័យនៃពិធីនេះ គឺព្រះរាជា ឬអ្នកតំណាងព្រះអង្គភ្ជួរស្រែឱ្យមានគន្លងមុនគេ ជាតម្រុយឱ្យរាស្ត្រប្រជាទូទៅ ធ្វើតាមជាក្រោយ ។ ពិធីបុណ្យនេះ ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមព្រះរាជពិធីទ្វាទសមាស (ព្រះរាជពិធីបុណ្យដែលធ្វើក្នុងមួយខែម្ដងជាទំនៀមតាមរាជប្រពៃណី)។ រឿងរ៉ាវដែលទាក់ទងទៅនឹង ... Read More »

វត្តត្រឡែងកែង(សៀមសរ សេរ ៖ วัดตรอแลงแกง)អង់គ្លេស ៖ Wat Tralaeng kaeng)ស្ថិតនៅចំកណ្ដាលអតីតរាជធានីលង្វែកដែលត្រូវបានកសាងឡើងនៅ ស.វ. ទី ១៦។ បច្ចុប្បន្នស្ថិតនៅ ឃុំលង្វែក ស្រុកកំពង់ត្រឡាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ បើធ្វើដំណើរតាមផ្លូវជាតិលេខ៥ ដល់គ.ម ៤៧ បត់ទៅកើតតាមខ្លោងទ្វារវត្តត្រឡែងកែងចម្ងាយ ... Read More »

រមណីយដ្ឋានភ្នំសំពៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបងជាកន្លែងទទួល​ភ្ញៀវ​ទេសចរឡើង​ទៅ​ទស្សនា​មិន​ដាច់មាន​ទាំង​ភ្ញៀវ​ជាតិ​និង​អន្តរជាតិ​ពិសេស​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ប្រពៃណី​ជាតិ​ខ្មែរ​និង​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ចុង​សប្តាហ៍​ ធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋនៅទីនោះរកចំណូលបានច្រើនគួរសម។ ភ្នំនេះត្រូវបានគេដឹងថានៅ​ជាប់​ដង​ផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​១០​អតីត​ផ្លូវ​លេខ ​៥៧ ត​ភ្ជាប់​ពី​ខេត្ត​បាត់ដំបង​ទៅ​ខេត្តប៉ៃលិន​មាន​ចម្ងាយ​ប្រមាណ​ជា​​ ១៣​ គីឡូម៉ែត្រ​ពី​ទីរួម​ខេត្ត​បាត់ដំបង ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ភ្នំ​សំពៅ​ស្រុក​បាណន់​ខេត្ត​បាត់ដំបង​ និងមានប្រវត្តិល្បាញល្បីជាយូរមកហើយ ។ ភ្នំនេះ​មាន​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូច​ជា​រាង​សំពៅ​មាន​កម្ពស់​ជិត ​១០០ ​ម៉ែត្រ​មាន​ផ្លូវ​ឡើង​ក្រាល​បេតុង​អាច​បើក​ម៉ូតូ​និង​រថយន្ត​បាន​ហើយ​ផ្លូវ​មួយ​ទៀត​ជា​ជណ្តើរ​មាន​ចំនួន​ ១០៣០ ​កាំ។ ... Read More »

ចេតិយឃុនឆាង ឃុនផែន គឺជារមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តមួយ ស្ថិតក្នុងស្រុកមណ្ឌលសីមា ខេត្តកោះកុង។ រមណីយដ្ឋានមួយនេះ មានចម្ងាយ​ត្រឹមតែជាង ៦៥០ម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ ពីស្ពានកោះកុង ដែលសង់ឆ្លងកាត់ដៃសមុទ្រ ពីខាងកើតភ្ជាប់មកកាន់ត្រើយខាងលិចនៃក្រុងខេមរភូមិន្ទ។ សំណង់ចេតិយនេះក្រោយមកគេហៅជាផ្លូវការថា ចេតិយ ឃុនឆាង ហើយបានទាក់ទងទៅនឹងរឿងព្រេងបុរាណដែលតំណាលថាជាច្រើនសតវត្សមកហើយ ... Read More »

ថ្ងៃសុក្រ៥កើត ខែពិសាខ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៦ ខែមេសា គ.ស.២០២១ នៅវេលាម៉ោង០៧និង៣៧នាទី១២វិនាទី ជាវារៈឡើងស័ក គម្រប់ជាសង្ក្រាន្តបីថ្ងៃ ស្រេចបរិបូណ៍ចូលជាសកល ឆ្នាំឆ្លូវ ត្រីស័ក មហាសករាជ ១៩៤៣ ចុល្លសករាជ ១៣៨៣ ... Read More »

ខេត្តសៀមរាប៖ បើយោងតាមប្រភព​៖​ Heritages Dairy-បេតិកភណ្ឌ​ប្រចាំថ្ងៃ បានបញ្ជាក់អោយដឹងថា, តំបន់បុរាណដ្ឋាន ប្រាសាទខ្លាឃ្មុំ គេហទំព័រ បេតិកភណ្ឌប្រចាំថ្ងៃបានផ្សព្វផ្សាយជូនប្រិយមិត្តរួមជាតិចំនួន៤វគ្គ រួចហើយ អំពីបុរាណដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រនានា ដែលដូនតាបានសាងសង់នៅឧទ្យានជាតិភ្នំគូលែន ខេត្តសៀមរាបទឹកដីប្រវត្តិសាស្ត្រ។ វគ្គនេះ សូមបង្ហាញបញ្ជីប្រភេទបុរាណដ្ឋាន ... Read More »

នៅសល់តែមួយសប្តាហ៍ទៀតប៉ុណ្ណោះ សង្រ្កាន្ត(ចូលឆ្នាំខ្មែរ)នឹងចូលមកដល់។ ដើម្បីស្វែងយល់ខ្លះពីអត្ថន័យសម្រាប់បុណ្យតាមទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរមានតាំងពីយូរលង់មកហើយនោះ យើងសូមលើកអត្ថន័យខ្លះៗនៃសង្ក្រាន្ត ។ តាមការស្រាវជ្រាវបញ្ជាក់ថាចូលឆ្នាំខ្មែរ (សំស្ក្រឹត: សង្ក្រាន្តខ្មែរ) (អង់គ្លេស: Khmer New Year) គឺជាថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី ប្រពៃណីជាតិ របស់ប្រជាជនខ្មែរ ដែលកំណត់យក ថ្ងៃទី ១៣ ... Read More »

មានពុទ្ធបរិស័ទ មួយ​ចំនួន​តែង​តែ​និយាយ​គ្នា​អំពី នមោ  ហើយម៉្យាងទៀត មាន​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​តែង​តែ​បាន​សូធ្យ​ធម៌ នមោ នេះជាញឹក​ញាប់តែនៅមិនបានដឹងថា នរណា​ជា​អ្នក​ពោលនូវពាក្យទាំងនេះ ។ ម៉្យាងទៀត  នមោ នេះបើ​សម្តែង​ឲ្យពិស្តារ​ទៅវែង​ឆ្ងាយ​ពេក​សូម​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​អាន​តែនាម​អ្នកដែល​បាន​ពោល​ដូច​ត​ទៅ…. ១  នមោ សាតាគិរីយក្សអ្នកពោលនមស្ការ ... Read More »

រឿង​និទាន​ខ្លី ដែល​យើងលើ​កយក​មក​បង្ហាញ​នេះ ជា​ប្រភេទ​ព្រេង​និទាន​ខ្លី​បែប​អប់រំ​ បណ្ដុះបញ្ញា ស្មារតី មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ព្រេង​និទាន​ខ្លីៗ​ជា​ច្រើន​របស់​អេហ្សីប។  ជា​ការ​ពិត​ណាស់​ដែល​ថា​ ព្រេង​និនិទានមួយនេះមាន​លក្ខណៈ​ពិសេស​ខុស​ប្លែក​ពី​រឿង​និទាន​ផ្សេងៗ​ ត្រង់​ថា​រឿង​ទាំង​នោះ​ មាន​ការ​ពិពណ៌នា​ងាយ​យល់​តាមរយៈ​តួអង្គ​មនុស្ស​ សត្វ រួម​ទាំង​បាន​បង្កប់​នូវ​ការ​អប់រំ​សតិ​បញ្ញា និង​ចិត្ត​គំនិត​ មិន​ថា​ចាស់​ឬ​ក្មេង​ឡើយ​ គឺ​សុទ្ធ​តែ​អាច​យក​ទៅ​ប្រើប្រាស់​សម្រាប់​ជីវិត​រស់​នៅ​ផង​ដែរ។ ... Read More »

កាលពីព្រេងនាយ មានឆ្កែចចកញីឈ្មោលមួយគូររស់នៅជាមួយគ្នា។ ថ្ងៃមួយចចកញីលើទៅចចកឈ្មោលថាខ្លួននឹកចង់ស៊ីត្រីស្រស់ណាស់។ ឮដូច្នោះចចកឈ្មោលក៏លាចចកញីដោយប្រាប់ថាខ្លួននឹងចេញទៅរកត្រីមកឱយ ទាំងខ្លួនមិនចេះចាប់ត្រីផង។ ពេលជិតទៅដល់ស្ទឹងមួយ ចចកឈ្មោលឃើញភេ២ចាប់បានត្រីធំមួយ ពាំចេញពីស្ទឹងមកដាក់លើគោកហើយនិយាយគ្នា។ ភេមួយបាននិយាយថា៖– អញយកខាងក្បាល។ – ទេ! អញយកខាងក្បាលព្រោះឯងបានស៊ីខាងក្បាលយូរមកហើយ។ ភេមួយទៀតឆ្លើយ។ ភេទាំង២ប្រកែកគ្នាដណ្តើមយកខាងក្បាលមួយរយៈ។ ... Read More »

អតីតក្នុងកាលនោះមានមហាឫស្សីមួយអង្គ គង់នៅព្រៃភ្នំមួយឈ្មោះវុឌ្ឍីបពិត តាំងចង្ក្រមភាវនាក្នុងទីភ្នំនោះ ជាអង្វែងឆ្នាំមក។ នៅកន្លែងនោះមានស្រះបួន គឺទិសបូព៌ា១ ទក្សិណ១ បស្ចិម១ និង ឧត្ដរ១ ។ ស្រះនោះ មានទឹកថ្លា មានដុះឈូកក្រហម ឈូកស ... Read More »

កាលពីព្រេងនាយមានសត្វឆ្មានិងកញ្រ្ជោង មួយគូដែលជាមិត្តភ័ក្តិនឹងគ្នា ហើយរស់នៅក្នុងព្រៃមួយ ។ ថ្ងៃមួយពួកវាបានពិភាក្សាគ្នា អំពីសត្វឆ្កែប្រមាញ់ ។ ឆ្មា៖ ខ្ញុំស្អប់សត្វឆ្កែប្រមាញ់ខ្លាំងណាស់ កញ្រ្ជោង៖ ខ្ញុំស្អប់សត្វឆ្កែប្រមាញ់ខ្លាំងជាងឯងទៅទៀត ឆ្មា៖ តើឯងការពារខ្លួនពីឆ្កែប្រមាញ់តាមរបៀបណា? កញ្រ្ជោង៖ វាមានវិធីច្រើនណាស់ដែលអាចគេចពីវាបាន ឆ្មា៖ ... Read More »

រឿងនិទាន​អប់រំ​មួយ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ទារក​ក្នុង​ផ្ទៃ​ក្លាយជា​ក្មេង​ដែល​ពូកែ ។ រឿងនិទាន​មួយ​នេះ​មានឈ្មោះ​ថា «​ឆ្មា​ជា​បងបបងប្អូនល្អនឹងខ្លា​»​។ កាលពីដើម​ឡើយ​មាន​ឆ្មា​មួយ​ក្បាល​ជា​បងប្អូន​របស់​ខ្លា ប៉ុន្តែ​ឆ្មា​រស់នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង រីឯ​ខ្លា​រស់នៅ​ក្នុង​ព្រៃ ។ លុះ​យូរ​ទៅ ឆ្មា​មិន​អាច​រស់នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ទៀត​ទេ ដោយសារ​តែ​មនុស្ស​លែង​ត្រូវការ​ឆ្មា​មក​ចាប់​កណ្តុរ​ទៀត​ហើយ ដោយ​គេ​មាន​អង្គប់ ឬ​ថ្នាំ​សម្រាប់​ចាប់​កណ្តុរ ។ ដូចនេះ​ឆ្មា​ក៏​ទៅ​ព្រៃ​រក​ខ្លា ... Read More »

កាលពីព្រេងនាយ មានចៅមាណពម្នាក់ប្រកបរបជាអ្នកកាប់អុស។ សម័យកាលថ្ងៃមួយ នៅពេលដែរអុសក្នុងព្រៃកាន់តែខ្សត់ទៅៗ ចៅមាណពក៏បែកគំនិត គិតចង់ប្រកបរបជាអ្នកនេសាទត្រីវិញម្តង។ គិតដូច្នេះហើយ ចៅមាណពក៏ទៅកាប់មែកឬស្សី ដើម្បីយកមកពត់ធ្វើជាដងសន្ទូច ហើយខំប្រឹងពត់ដែកដែលរើសបានពីគំនរអេតចាយ រហូតបង្កើតបានជាផ្លែសន្ទូចយ៉ាងខ្ញង់មួយ…។ ពេលរៀបចំបានសន្ទូចស្ទូចត្រីបានត្រឹមត្រូវហើយ ចៅមាណពគិតថានឹងយកសន្ទូចនេះទៅស្ទូចត្រីនៅបឹងរំដួល ដែលស្ថិតនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីខាងក្រោយផ្ទះ។ លុះព្រលឹមស្រាងៗឡើង ... Read More »

កាលពីព្រេងនាយ មានចចកត្រោសធំមួយដល់ខែលំហើយវាដើររកត្រពាំងបឹងបួរដែលរីងទឹក ដើម្បីចាប់ត្រីធ្វើជាចំណី។ លុះទៅដល់ត្រពាំងមួយរីងទឹកអស់នៅតែប្រឡង់មួយឃើញសុទ្ធតែភក់ ហើយមានត្រី កំពឹស បង្កង ក្តាមជាច្រើន។ ចចកឃើញហើយមានចិត្តត្រេកអរណាស់ហើយគិតថា <<ថ្ងៃនេះអញមានលាភធំណាស់ ជាលាភចម្លែកជាងសព្វថ្ងៃ>> ។ ឯកំពឹសមានប្រាជ្ញា ឮចចកថាដូច្នេះហើយក៏និយាយលួងលោមចចកថា <<យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែជាចំណីរបស់បងចចកឯងទាំងអស់ហើយ ... Read More »

កាលពីព្រេងនាយមានចចកត្រោសធំមួយ។ ដល់ខែលំហើយវាដើររកត្រពាំងបឹងបួរដែលរីងទឹកដើម្បីចាប់ ត្រីស៊ី។ លុះទៅដល់ត្រពាំងមួយរីងទឹកអស់នៅតែប្រឡង់មួយ ឃើញសុទ្ធតែភក់ មានត្រីកំពឹស បង្កងក្តាមជាច្រើនណាស់ ចចកឃើញហើយមានចិត្តត្រេកអររីករាយគិតថា «ថៃ្ងនេះអញមានលាភធំ ណាស់ ជាលាភចឡែកជាងសព្វថៃ្ង»។ ឯកំពឹសមានប្រាជ្ញាលឺចចកថា​ដូចេ្នះហើយ ក៏និយាយលួងលោម ចចកថា «យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែជាចំណីបងចចកឯងទាំងអស់ហើយ ... Read More »

​​មានភេពីរក្បាលដើរចាប់ត្រីចូលគ្នា នៅក្នុងស្ទឹងមួយ។ មួយដើរខាងទឹករាក់ មួយដើរខាងទឹងជ្រៅ។មួយសន្ទុះក្រោយមកភេទាំងពីរចាប់ បានត្រីរស់មួយ ក៏នាំគ្នាទាញឡើងលើគោកដើម្បីចែកគ្នា។ ភេដើរខាងទឹងជ្រៅនិយាយ” យើងត្រូវបានចំណែកខាងក្បាល ព្រោះយើងមានការលំបាកជាងអ្នក ”  ។ ភេដើរខាងទឹករាក់ មានចិត្តចងបានផ្នែកខាងក្បាលដែរក៏បានឆ្លើយថា ” ទេ! ... Read More »

កាល​ពី​ព្រេងនាយ​មាន​សេ្តច​ត្មាត​មួយ មាន​ពួក​ពល​បរិវារ​ជា​ច្រើន​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ភ្នំ យប់​មួយ​សេ្តចត្មាតនោះដេក​ទៅ​យល់សប្តិ​ឃើញ​ថា​បាន​ចាប់​សេ្តចដំរីស​។ ពួក​សេនា​រេហ៏ពល​ក៏​ហើរ​សំដៅ​ទៅ​លំនៅ​សេ្តច​ដំរី​ស​នោះ ដល់​ហើយ​ក៏​ស្រែក​ហៅ​សេ្តច​ដំរី​ស​ថា បង​ដំរី! ម្ចាស់​យើង​ឲ្យ​ហៅ​បង​ដំរី​ឯង​ទៅ​ឯ​លំនៅ​យើង​យ៉ាងឆាប់ ដោយ​ម្ចាស់​យើង​យល់​សប្តិថា “បាន​ស៊ី​សាច់​បង​ដំរី​ឯង”​។ ដំរី​ឮ​ដូច្នោះ ក៏​ភ័យ​ញ័រ​ឥតឧបមា យំ​បណ្តើរ លា​ប្រពន្ឋ​កូន និង​ពល​សេនា​បណ្តើរ ដើម្បី​ទៅ​តាម​ពល​ត្មាត​តាម​បញ្ជា​របស់ ... Read More »